این در حالی است که تعداد افرادی که نمی خواهند و یا نمی توانند شهروندی استرالیا را به دست آورند در حال افزایش است.
اخذ شهروندی استرالیا، هدف نهایی بسیاری از مهاجرانی است که وارد این کشور می شوند ولی آمار و ارقام حاکی از این است که استرالیایی شدن ممکن است جذابیت خود را از دست بدهد.
در حالی که میزان مهاجرت به استرالیا همچنان در حال افزایش است، شمار افرادی که برای اخذ شهروندی این کشور اقدام می کنند به پایین ترین میزان از سال 2014 رسیده است.
در سال مالی 2018-2019، در حدود 138 هزار نفر تقاضای خود را برای اخذ شهروندی استرالیا ارائه کردند که این در مقایسه با سال قبل از آن 42 درصد کاهش داشته است.
اطلاعات ارائه شده توسط وزارت کشور استرالیا حاکی از این است که این آمار در سال جاری میلادی نیز افزایش چندانی نخواهد داشت و در چهار ماه قبل از نوامبر سال گذشته 48 هزار و 225 نفر برای اخذ شهروندی استرالیا اقدام کرده اند.
کارلا ویلشایر (Carla Wilshire) رییس شورای مهاجرت استرالیا می گوید کاهش تقاضا برای اخذ شهروندی استرالیا دلایل متعددی دارد که یکی از آنها مدت انتظار تقریبا دو ساله برای تصمیم گیری در مورد تقاضاهای اخذ شهروندی است.
در سال 2017 تقاضاهای شهروندی استرالیا افزایش شدیدی داشت چرا که دولت استرالیا قوانین جدیدی را برای سفت و سخت تر کردن شرایط شهروندی پیشنهاد کرده بود.
در سال مالی 2016-2017 و سال مالی 2017-2018، بیش از 440 هزار تقاضای شهروندی ارائه شده بود، چرا که بسیاری از افرادی که اقامت دائم این کشور را دارند نگران بودند اعمال قوانین جدید، شرایط شهروندی را سخت تر کند و به همین دلیل به سرعت برای ارائه تقاضاهای خود دست به کار شده بودند.
اما در نهایت این قوانین پیشنهادی تصویب نشد و دیگر حتی در دستور کار بحث های سیاسی هم نیست.
این افزایش مقطعی تقاضاهای شهروندی همزمان بود با اعمال بررسی های امنیتی بیشتر از سوی دولت و همین امر باعث شد تا مدت انتظار برای اخذ شهروندی استرالیا به طور بی سابقه ای افزایش پیدا کند.
وزارت کشور استرالیا می گوید 115 کارمند تمام وقت جدید را به خدمت گرفته است و همین امر باعث شده است تا تعداد افرادی که در صف انتظار اخذ شهروندی استرالیا هستند در پایان اکتبر سال گذشته به 147 هزار نفر کاهش پیدا کند.
این تعداد قبلا به حدود 200 هزار نفر رسیده بود.
در مورد سه چهارم از تقاضاهای شهروندی در مدت 16 ماه و در مورد 90 درصد از آنها در مدت 21 ماه تصمیم گیری می شود.
خانم ویلشایر می گوید: "برای افرادی که منتظر شهروندی هستند، این یک نتیجه مهم است و معمولا روی تمام ابعاد زندگی آن تاثیر می گذارد و وقتی مردم منتظر تصمیم گیری در مورد تقاضاهایشان هستند، زندگی آنها تا حدی متوقف می شود."
این که افراد بخواهند شهروند یک کشور جدید شوند تحت تاثیر عوامل مختلف، از جمله برخی عوامل احساسی است.
توتی گوناوان (Tuti Gunawan) یک زن اهل اندونزی است که برای مدت 50 سال در استرالیا زندگی کرده است ولی تصمیمی برای اخذ شهروندی استرالیا ندارد.
وی می گوید: "گاهی اوقات افراد از من می پرسند چرا شهروندی استرالیا نشده ای؟ من هم به شوخی می گویم که من زمانی شهروند استرالیا خواهم شد که استرالیا یک جمهوری شود، و ما می خندیم."
به نظر می رسد این اقدام وی ممکن است به دلیل یک واقعیت در اندونزی باشد. این کشور تابعیت دوگانه را به رسمیت نمی شناسد و به همین دلیل افرادی که به خارج از این کشور مهاجرت می کنند باید بین خانه قدیمی و خانه جدید خود یکی را انتخاب کنند.
والدین خانم گوناوان در جنبش استقلال اندونزی در دهه 1940 میلادی فعال بودند و برادر بزرگتر وی جزو دانشجویانی بود که علیه نیروهای هلندی مبارزه می کرد.
برای خانم گوناوان، نحوه آزادسازی اندونزی از حاکمان هلندی در تناقض آشکار با استعمار استرالیا توسط انگلیس و سرکوب بومیان این کشور است.
وی می گوید: "اندونزی یک کشور مستقل و پرغرور شده است، در حالی که به نظر من، استرالیا هنوز یک کشور کاملا مستقل نیست. این کشور کورکورانه از آمریکا پیروی می کند و ملکه اش هنوز ملکه کشوری دیگر است و خودش یک ملکه ندارد."
بنابر همین دلایل، رحما سولمان (Rahma Suldeman) که یک مشاور تجاری است باید قبل از تعویض گذرنامه اندونزیایی خود با گذرنامه استرالیایی خوب فکر می کرد.
وی می گوید: "من باید بین تابعیت فعلی خود، یعنی تابعیت اندونزیایی و تابعیت استرالیایی یکی را انتخاب می کردم و مدت زیادی در این باره فکر کردم و تصمیم گرفتم اندونزیایی بمانم."
خانم سولمان که 47 سال سن دارد در سال 2013به بریزبن آمد و چون به طور مکرر برای بازدید با برادران و خواهرانش به اندونزی می رود، دوست نداشت هنگام سفر به این کشور یک شهروند خارجی محسوب شود.
وی می گوید ای کاش اندونزی تابعیت دوگانه را به رسمیت می شناخت.
خانم سولمان می گوید: "من در استرالیا زندگی می کنم و در این کشور صاحب ملک هستم. وقتی در اندونزی هستم دلم برای استرالیا تنگ می شود و وقتی در استرالیا هستم دلم برای اندونزی تنگ می شود. من هر دو کشور را دوست دارم و نسبت به هر دوی آنها حس تعلق دارم."
انتظار می رود کاهش در تعداد تقاضاهای شهروندی استرالیا همچنان ادامه داشته باشد و این تا حد زیادی به دلیل تصمیم دولت فدرال استرالیا در کاهش تعداد مهاجران دارای ویزای اقامت دائم در این کشور است. همین امر باعث می شود تا تعداد افرادی که واجد شرایط شهروندی استرالیا هستند کاهش پیدا کند.
در ماه جولای سال گذشته سقف ویزاهای اقامت دائم در استرالیا از 190 هزار نفر به 160 هزار نفر کاهش پیدا کرد.
حتی قبل از این که این کاهش به طور رسمی اعمال شود، شمار ویزاهای اقامت دائمی که دولت استرالیا صادر کرده بود کاهش پیدا کرده بود و در سال مالی 2018-2019 میلادی عملا به حدود 160 هزار نفر رسیده بود.
این در حالی است که تعداد افرادی که دارنده ویزاهای موقت از جمله ویزاهای کار، تحصیل و یا "کار و تعطیلات" هستند در حال افزایش است.
خانم ویلشایر می گوید این روند می تواند عواقبی برای جامعه چند فرهنگی استرالیا داشته باشد.
وی می گوید: "به نظرم این خیلی مهم است که یک الگوی چندفرهنگی داشته باشیم که تمرکز آن روی شهروندی به عنوان نتیجه آمدن به استرالیا باشد. من فکر می کنم این بسیار مهم است چون این باعث محکم بودن و روح جامعه محور بودن استرالیا می شود."
یک سخنگوی وزارت کشور استرالیا تایید کرده است که تغییر در سیاست های مهاجرتی این کشور یکی از عواملی است که باعث کاهش تعداد تقاضاهای اخذ شهروندی استرالیا بوده است و می گوید جایی برای نگرانی نیست.
وی می گوید: "در سال های اخیر میزان پذیرش مهاجران کاهش داشته است و به همین دلیل تعداد افراد واجد شرایط شهروندی استرالیا هم کمتر شده است. رشد مداومی تقاضاهای شهروندی که از سال مالی 2011-2012 شروع شده بود نمی توانست ادامه داشته باشد."
