از بیستم تا بیست و ششم نوامبر، هفته ملی آگاهی رسانی درباره سرطان پوست در استرالیا نام دارد.
سرطان در شمار بیماری هایی است که روزانه بسیاری از افراد در سرتاسر خبر ابتلا به آن را از پزشک خود می شوند.
در این میان هر کسی به نوع خود به خبر مربوط به تشخیص این بیماری واکنش نشان می دهد. این نحوه واکنش هر نوعی که باشد معمولا هضم فوری آن توسط بیماری که به این بیماری مبتلا است، دشوار خواهد بود.
اینکه پس از آگاهی از ابتلا به سرطان صرفنظر از نوع آن از خود بپرسید "چرا من؟" یا احساس ناراحتی، خشم، درماندگی و یا نگرانی از آینده خود و خانواده خود کنید، امری کاملا طبیعی است.
اما این نیز حائز اهمیت است که از پزشک خود بپرسید که تشخیص او در خصوص ابتلای شما به این بیماری در واقع به چه معنایی برای شما خواهد بود؟
ابتلا به سرطان در واقع به هیچ وجه به معنای آن نیست که شما باید امیدتان را نیز از دست بدهید چرا که با پیشرفت های حاصل شده و البته مداوم در علم، وضعیت آینده بسیاری از بیماران در حال بهبود است.
گفتن به دیگران
گفتن خبر مربوط به تشخیص سرطان به دیگران هیچگاه امر آسانی نیست. شما ممکن است اصلا از اینکه درباره این بیماری صحبت کنید، احساس خوبی نداشته باشید. شما ممکن است حتی از آنکه خودتان در زمان گفتن این خبر به خانواده یا دوستانتان چگونه واکنشی خواهید داشت، و یا آنکه آنها چگونه واکنشی خواهند داشت، مطمئن نباشید. اما در عین حال، آگاه کردن دیگران از این خبر به شما و خانواده تان کمک می کند تا بیم ها و نگرانی هایتان را نیز با یکدیگر در میان بگذارید. به یاد داشته باشید که شما مجبور نیستید تا به تنهایی با این بیماری روبرو شوید.
راهکارهایی برای گفتن خبر ابتلا به سرطان به دیگران
- زمانی که خودتان آماده هستید، این خبر را به دیگران بدهید.
- همواره آماده طرح پرسش هایی از طرف دیگر باشید.
- مرزها را مشخص کنید. لزومی ندارد که شما همه جزئیات مربوط به تشخیص خود را با همه به اشتراک بگذارید.
کمک به تطابق خانواده با این خبر
سرطان برای همه افرادی که یا به صورت مستقیم یا به صورت غیر مستقیم تحت تاثیر آن قرار می گیرند، دشوار است.
و در این میان خانواده شما نیز نیازمند آن است تا خود را با خبر تشخیص سرطان شما تطبیق دهد.
اعضاء خانواده ممکن است با شنیدن این خبر دچار استرس شوند یا نقش آنها برای تطبیق پیدا کردن یا روبرو شدن با شرایط جدید تغییر کند.
آنها هم ممکن است در بسیاری موارد احساس ناراحتی کنند چرا که نمی دانند چه باید بگویند آنهم در زمانی که احساس می کنند باید چیزی بگویند.
آنها نیز ممکن است بیم ها، نگرانی ها و حتی خشم مشابهی را تجربه کنند. اگر خانواده تان در صحبت کردن درباره این بیماری با مشکلاتی روبرو هستند شاید بد نباشد تا با یک مشاور ملاقات کنند یا آنها را نیز با خود به قرار ملاقات بعدی خود با پزشکتان یا به بیمارستان همراه خود ببرید. این امر ممکن است به آنها کمک کند تا بیماری شما را بپذیرند.
چگونه به فرزندانم این موضوع را بگویم؟
بچه های معمولا زمانی که از چیزی سر در نمی آوردند ممکن است حدس بزنند که مشکلی وجود دارد.
با گفتن خبر بیماری خود به فرزندانتان، شما در واقع به آنها این فرصت را می دهید تا بتوانند از شما سئوالاتی را بپرسند و احساسات خود را درباره آنچه در حال رخ دادن است بیان کنند.
همواره به فرزندانتان گوشزد کنید که ابتلای شما به سرطان نه تنها تقصیر آنها نیست بلکه هیچ کس مقصر آن نیست.
و البته اینکه چه میزان از این اطلاعات را و اینکه چگونه آن را با فرزندانتان به اشتراک بگذارید، موضوعی است که به سن آنها ربط دارد.
اگر احساس می کنید که نمی توانید این خبر را به آنها بگویید، از پزشکتان یا یکی از بستگانتان بخواهید تا این کار را برای شما انجام دهد. برای کمک به فرزندانتان در کنار آمدن با این خبر شاید بد نباشد این موارد را نیز مد نظر قرار دهید:
- به آنها بگویید که چه احساسی دارید.
- به آنها این فرصت را بدهید تا در خصوص احساس و بیم های و نگرانی های خود صحبت کنند.
- به پرسش های آنها صادقانه و بسیار ساده پاسخ دهید.
- به آنها اطمینان دهید که دوستشان دارید.
- کارها را با همدیگر انجام دهید.
- و در نهایت به آنها اطمینان دهید که سرطان، مسری نیست.
کمک به دوستانتان برای تطابق با این شرایط
اکثر دوستان شما به دنبال یافتن راهی مناسب برای روبرو شدن با خبر ابتلای شما به بیماری سرطان هستند.
آنها ممکن است درباره چگونگی رفتار با شما در این خصوص نیازمند هدایت باشند. به آنها بگویید که چگونه می توانند به شما کمک کنند. اگر فکر می کنید آنها می توانند کاری برای شما انجام دهند، با گفتن این امر به آنها در واقع به خود و آنها لطف می کنید.
مراقبت از خود
با خبر شدن از این موضوع که باید روز به روز زندگی کنید خبری دشوار است و هر روزتان ممکن است با روز دیگر متفاوت باشد. اما بهتر است این را نیز به خاطر داشته باشید که بسیاری از افراد مبتلا به سرطان بر این باورند که مشغول نگهداشتن به آنها کمک می کند تا لذت بیشتری از زندگی خود ببرند.
راهکارهایی برای مراقبت از خود
- همواره فعال باشید و اگر می توانید به صورت منظم ورزش کنید. نوع و میزان حرکات ورزشی که انجام می دهید به عادت ورزشی شما و اینکه به چه میزان احساس خوبی می کنید، بستگی دارد.
- یک رژیم غذایی متناسب به شما کمک خواهد کرد تا بهتر با سرطان و تاثیرات جانبی ناشی از درمان آن روبرو شوید.
- اگر در خوابیدن مشکلاتی را تجربه می کنید، با پزشکتان در این خصوص صحبت کنید.
- اگر درد دارید، از پزشکتان در این خصوص کمک بگیرید.
- در صورت نیاز، درخواست کمک های عملی یا حتی مالی کنید.
- و همواره به امور زندگی خود سر و سامانی بدهید. این بدان معنا نیست که تسلیم سرنوشت شده اید چرا که همه این کار ها را انجام می دهند.
از کجا می توان اطلاعات موثقی کسب کرد؟
برای کسب اطلاعات بیشتر با شورای سرطان استرالیا به شماره 13 11 20 تماس بگیرید یا از وبسایت دیدن کنید.
