استرالیا ممکن است یک قاره باشد اما زمانیکه صحبت از لهجه انگلیسی استرالیایی می شود ، بطور گسترده و استاندارد تمام سرزمین استرالیا را در بر می گیرد.
پرفسور جان هاجک John Hajeck از دانشکده زبان و زبان شناسی دانشگاه ملبورن می گوید این یک مورد نادری است. او می گوید: "بعنوان مثال، شما می توانید از لهجه تشخیص بدهید که کسی از جنوب انگلیس است. می توانید بگویید وقتی کسی از شمال انگلیس است و یا کسی از ولز است. و یا حتی از اسکاتلند. ولی ما برای شناسایی اینکه کسی از برزبین، ملبورن ، سیدنی یا پرت است مشکل داریم."
فکر می کنید چرا اینطور است؟
پروفسور هاجک به این امر اشاره می کند که این در حالی است که بومیان استرالیایی قبل از استعمار اروپاییان دارای بیش از دویست و پنجاه زبان مختلف بوده اند. در واقع استرالیا از لحاظ سکونت سفیدپوستان کشور جوانی است. پروفسور هاجک می گوید: "این محدودیت عمدتا به این دلیل است که ما یک کشور جوان هستیم. ما تنها چندصد سال پیش توسط اروپاییان در اینجا اسکان یافتیم و واقعیت این است که ما فوق العاده سیال هستیم."
لیت مک فرسون استاد ارشد از Victorian College of the Arts می گوید برای یک بیگانه اشتباه گرفتن لهجه منحصر به فرد استرالیایی آسان است. او می گوید: "من فکر می کنم یکی از چیزهایی که یک خارجی در مورد لهجه استرالیایی اشتباه می گیرد این است که آنها را بصورت لهجه آنچه که در لندن صحبت می شود را می شنود. در یکی از قسمتهای معروف سیمپسون ها جایی که یکی از کارکترها به استرالیا سفر می کند، و به نظر من تقریبا تمام هنرپیشه هایی که برای شخصیت های استرالیایی انتخاب می شوند یک لهجه انگلیسی خیلی بدی را صحبت می کند. قطعا در بین این دو لهجه نقاط مشترک هست. و ویژگی های لهجه انگلیسی در لهجه استرالیایی وجود دارد اما کاملا قابل تشخیص هستند. بنابراین اگر شما کلمه ای مثل 'laugh' خنده را تلفظ می کنید روی حرف 'A' آن درنگ و تاکید می کنید. این همان صدایی است که از وسط دهان می آید. در حالی که همین لغت اگر به صورت 'laugh.'تلفظ کنید در این موقعیت دهان بازتر و صدا از داخل و پشت دهان بیرون می آید."
پرفسور هاجک می گوید استرالیا تلاش کرد تا لهجه های بریتانیایی را کپی کند؛ در اینخصوص می توانیم به ضبط رسانه های قدیمی سال 1980 اس بی اس اشاره کنیم.
پرفسور هاجک می گوید: "اگر شما به ضبط های تلویزیونی و رادیویی دهه های 50، 60 و حتی 70 نگاه کنید بطور شگفت انگیزی به نظر می رسد برنامه بریتانیایی است. اما مجریان و گویندگان همه استرالیایی هستند، و این واقعا مدلی بود که ما سعی می کردیم تقلید کنیم. هنگامیکه به برنامه های خیلی قدیمی تر بخصوص مربوط به یک طبقه اجتماعی خاص گوش می کنید قطعا بعنوان لهجه بریتانیایی شنیده و تشخیص داده می شوند. این همان چیزی است که ما آنرا ترویج زبان انگلیسی استرالیایی می نامیم."
اما پروفسور هاجک معتقد است عمر آن روزها بسر آمده است. او می گوید: "هرچه لهجه تان عامیانه تر باشد ، ممکن است دارای تحصییلات پایین تری باشید. هرچه بیشتر بر روی لهجه تمرکز داشته باشید احتمالا دارای سطح تحصیلات بالاتری هستید. در واقع سنتی وجود داشت که در حال حاضر اساسا در بین استرالیایی ها از بین رفته است در جائیکه سعی می کردند با گذراندن درسها و کلاس های سخنرانی از نظر اجتماعی با کلاس تر و انگلیسی تر به شمار می آیند. بنابراین، نسل مادر و مادربزرگ من زمان زیادی را در مدرسه صرف آموختن صحیح صحبت کردن گذراندند."
در مورد استرالیای معاصر و لهجه های آن، می توان به سریال کیم و کت و دو شخصیت معروف آن بنام های Prue and Trude اشاره کرد.
پرفسور هاجک می گوید: "دو تناقض وجود دارد؛ دو شخصیت Prue و Trude هستند که دارای لهجه باکلاس استرالیایی هستند و اگر شما به آنان گوش کنید متوجه تفاوت آنها با صحبت های کیم و کت می شوید."
پرفسور هاجک در ادامه می افزاید: "کت و کیم واقعا بعنوان لهجه عامیانه استرالیایی بازی و صحبت می کنند. بنابراین کل شوخی و جوک این است که او بجای گفتن "نایس" می گوید "نویس". بنابراین شما می دانید که با تغییر این نوع اصوات ما با لهجه بسیار گسترده تر و عامیانه استرالیایی مرتبط می شویم."
گفتنی است عنصر نفوذ تقابل فرهنگی را هم در این اثنا نمی توان نادیده گرفت.
دکتر دبی لوکس Debbie Loakes از مدرسه زبان و زبان شناسی می گوید کودکان به طور ویژه تحت تاثیر دیگران صحبت می کنند که این می تواند شامل والدین مهاجر باشد. او می گوید: "زبان شناسان آن را قوم گرایی می دانند. بنابراین وقتی صحبت از نسل اول و یا دوم است ، بعنوان مثال پدر و مادر لبنانی ، یونانی یا ایتالیایی باشند که در ملبورن زندگی می کنند، آنها ممکن است لهجه های متفاوتی داشته باشند که ممکن است از ویژگی هایی که والدین آنها از زبان اولشان داشته اند و به لهجه زبان انگلیسی شان منتقل شده است و به احتمال زیاد همین شکل است ،بخصوص در دبیرستان اگر تعداد زیادی از بچه ها وجود داشته باشند که از پیشنهء لبنانی یا یونانی هستند و احتمالا ممکن است از گروه با اعتبار و با کلاس در مدرسه باشند بنابراین بچه های دیگر ممکن است برخی از ویژگی های آنها در لهجه خاص را چون خوششان می آید بگیرند. بنابراین ایده لهجه گرفتن یا به با کلاس و معتبر بودن بر می گردد یا کسی دنباله روی شخص دیگری می شود که بیشتر احتمال تقلید کردن از اوست."
این در حالی است که پرفسور هاجک می گوید ایالت ها به تازگی شروع به نشان دادن هویت خود شده اند. او می گوید: "شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه ملبورن شروع به نشان دادن وجه تمایز خود کرده و این بخاطر یک حرف صدادار است. و حتی طرز گفتن نام شهر تغییر کرده است بنابراین بسیاری از مردم در ملبورن ، اسم این شهر را بصورت 'MAEL-bun تلفظ می کنند. و این چیزی است که افراد غریبه اغلب به عنوان ویژگی های محاوره ای ملبورن مشخص می کنند. اما در حقیقت وقتی نگاه کنیم می توانیم همین ویژگی را در برزبین هم پیدا کنیم. بنابراین همه چیز تغییر می کند. حال می تواند بخاطر جابجایی باشد یا رسانه های جمعی و چیزهایی از این دسته ، همه چیز بسیار سریع در حال تغییر است".
