شرکت Gilmour Space Technologies که در گولد کوست واقع شده است موتور جدید راکتی با سوخت هیبریدی را آزمایش کرده است. این موتور از نوع مداری کلاس G-70 است و تصور می شود که بزرگترین موتور ساخته شده از این نوع باشد. مدیر و بنیان گذار این شرکت، Adam Gilmour می گوید که این شرکت اکنون به هدفش که فرستادن ماهواره های کوچک و کم هزینه به فضاست، نزدیک تر شده است.
به گزارش Create، این شرکت در نظر دارد که تنها از یک موتور نوع G-70 برای فرستادن اولین محموله به مدارهای پایینی فضا در ماه جون امسال استفاده کند. البته موفقیت این کار بستگی به جلب تاییده های قانونی لازم دارد.
محموله ارسالی شامل وسایلی از سه دانشگاه از استرالیا و سنگاپور خواهد بود که از جمله می توان به یک سیستم ناوبری GPS که در دانشگاه نیوساوت ولز ساخته شده اشاره کرد.
موتورهای هیبریدی از ترکیبی از سوخت جامد و مایع اکسید کننده استفاده می کنند و این در حالی است که بیشتر موتورهای راکتی تنها از یکی از سوختهای جامد یا مایع استفاده می کنند. وقتی مایع اکسید کننده از سوخت جامد درون محفظه احتراق می گذرد، منفجر می شود و گازهای با دمای بالا تولید می کند که از نازلی گذشته و نیروی پیشران را ایجاد می کنند.
آقای Gilmour گفت که دلیل انتخاب راکت های هیبریدی ساده تر و ارزانتر بودن آنهاست و اینکه سازگاری بیشتری با محیط زیست دارند و مواد منفجره آنها بسیار کمتر از راکتهای با سوخت جامد یا مایع است.
با در نظر گرفتن این مزیت ها، این سوال مطرح می شود که چرا موتورهای هیبریدی راکتها به طور گسترده مورد استفاده قرار نمی گیرند؟ آقای Gilmour گفت که ساخت موتورهای هیبریدی با ابعاد بزرگ، کاری دشوار بوده و عملکرد و بازدهی این موتورها را پایین می آورد.
نه خیلی تند، نه خیلی کند، درست به اندازه
به گفته آقای Gilmour، بخشی از مشکل ساخت موتورهای بزرگ از این نوع این است که سوخت های سنتی هیبریدی یا خیلی سریع می سوزند و یا خیلی کند. سوخت های کندسوز، سطح تماس لازم برای ایجاد نیروی پیشران بزرگ را فراهم نمی کردند و سوخت های تندسوز مشکلات ساختاری ایجاد می کردند و مثلا بدنه موتور را ذوب می کردند.
آقای Gilmour سوخت جامدی را با فناوری چاپ سه بعدی تولید کرده است که با یک مایع اکسید کننده ترکیب شده است و می تواند به عنوان سوخت موتور راکتی G-70 مورد استفاده قرار گیرد. او گفت که این سوخت می تواند با سرعتی که برای تولید نیروی پیشران لازم برای این راکتها لازم است، بسوزد و در عین حال تعادل ساختاری در سطح بالا را نیز داشته باشد.
شرکت Gilmour Space نخستین بار سوخت خود را در سال 2016 آزمایش کرد و در این فرآیند یک راکت با ابعاد کوچک را پنج کیلومتر با این سوخت به پیش برد و سپس در ماه ژانویه امسال این سوخت را در یک موتور G-70 با قطر 46 سانتیمتر آزمایش کرد.
در موتورهای هیبریدی، مایع اکسید کننده توسط یک یا چند سوپاپ درون سوخت جامد تزریق می شود. موتورهای هیبریدی بزرگتر اغلب از چند سوپاپ استفاده می کنند، اما آقای Gilmour گفت که به نظر می رسد یک سوپاپ بازدهی بیشتری دارد. او اضافه می کند که در «عصر جدید فضا»، همه چیز بسیار ارزانتر خواهد شد. پروژه هایی که پیش تر ده ها یا صدها میلیون دلار هزینه داشتند، در حال حاضر با کمتر از صد هزار دلار قابل انجام هستند.
شرکت Gilmour Space قصد دارد با فراهم کردن شرایط پرتاب ارزان برای سازندگان ماهواره های کوچک، این فرصت را به آنها بدهد که جایی در بازار جهانی این صنعت برای خود باز کنند.
یکی از شرکت هایی که Gilmour به دنبال همکاری با آنهاست، South Australian Fleet Space Technologies است که در حال آماده سازی خود برای ارسال تعداد زیادی ریز-ماهواره به فضا برای فراهم کردن اینترنت رایگان است.
این ماهواره های کوچک در مدارهای پایینی زمین قرار خواهند گرفت و شرکت Gilmour Space در حال ساخت یک وسیله پرتاب خاص برای این منظور است. هدف این شرکت این است که در زمینه ارسال محموله های کوچک بهترین باشد.
آقای Gilmour پیشبینی می کند که شرکت او تا سال 2020 بتواند ماهواره های کوچک با وزن تا 400 کیلوگرم را در مدارهای پایینی زمین قرار دهد. این ماهواره ها شامل ماهواره های مشاهده زمین، ماهواره های اینترنتی و ماهواره های سنجش از راه دور خواهند بود.
استرالیا می تواند بازیگری جهانی باشد
شرکت Gilmour Space افکار بزرگی در سر دارد. این شرکت اولین استارت آپ استرالیایی است که قرار است قرارداد یک موافقتنامه فضایی را با ناسا امضا کند.
دکتر Alice Gorman، استاد دانشگاه Flinders می گوید که شرکت Gilmour تلاش می کند که استرالیا را به بازیگری مهم در صنعت جهانی فضا تبدیل کند. او اضافه می کند که دهه ها اینطور تصور می شد که استرالیا نمی تواند در بازار جهانی پرتاب ماهواره رقابت کند، اما این شرکت نشان می دهد که اینطور نیست.
