تنها تعداد کمی از مردم می دانند که کت پفی (puffer jacket) که لباسی گرم و راحت است، ساخت مردم گرم ترین و مسطح ترین قاره دنیاست.
به ، جورج فینچ (George Finch)، فرزند یک کشاورز از اورِنج (Orange) بود. او یک قهرمان جنگ، مخترع و کوهنورد بود که رقابتی نزدیک با جورج مَلوری (George Mallory) داشت تا نخستین کسی شود که قله اورست را فتح می کند.
او یک شیمیدان و کوهنورد استثنایی بود و جایزه MBE بریتانیا را به خاطر مهارت هایش در ساخت بمب در جنگ جهانی دوم دریافت کرد.
در سال ۱۹۲۲، او به نخستین ماموریت اکتشافی قله اورست توسط بریتانیا دعوت شد. او گزینه بحث برانگیزی بود. آقای روبرت وِینرایت (Robert Wainwright)، نویسنده کتاب بیوگرافی روبرت فینچ گفت: «او از مستعمرات بود، موهای بلندی داشت که تا شانه هایش می رسید و زنش را طلاق داده بود. در آن زمان او شخصیت مغروری به حساب می آمد، اما او بیشتر اعتماد به نفس داشت تا تکبر. اعتماد به نفسی که باعث می شد پیش کسی سر فرود نیاورد».
در آن زمان، کوهنوردی کار نجیب زادگان بود و رقیب بزرگ فینچ در این راه، شخصیتی از طبقه اشراف به نام جورج مَلوری بود. فینچ و مَلوری به عنوان بزرگترین کوهنوردان دنیا شناخته می شدند، اما شکی نبود که باشگاه آلپاین لندن (London Alpine Club) می خواست که مَلوری اولین فاتح اورست باشد. آقای وِینرایت گفت که علیرغم رقابت، بین این دو جورج دوستی و رفاقت وجود داشت. مَلوری شخصیتی رومانتیک بود که برهنه از فراز تبت گذشته بود. فینچ در نقطه مقابل قرار داشت، لجوج بود و آدمی اهل مطالعه که هر حرکتش را از پیش برنامه ریزی می کرد.
اما فینچ چنان باهوش بود که نمی شد او را دعوت نکرد. او برای این صعود، دو چیز را اختراع کرد که هنوز برای فتح اورست مورد استفاده قرار می گیرند: کپسول اکسیژن و کت پفی.
اشرافی که هدایت ماموریت اکتشافی را بر عهده داشتند، کپسول اکسیژن را دوست نداشتند و داشتن آن را نوعی کمک غیرمنصفانه و غیر بریتانیایی برای صعود می دانستند و بدتر از همه برای آنها این بود که این وسیله توسط کسی از مستعمرات اختراع شده بود.
اما کت پفی فینچ که او آن را کت پتویی (eiderdown coat) می نامید، پذیرفته شد. در آن زمان، کوهنوردان بریتانیایی ترکیبی از ژاکت، شال گردن و حتی پیژامه را با کتی پشمی می پوشیدند.
کت پفی فینچ رنگ سبز روشنی داشت و با دست از الیاف بالن هوای گرم ساخته شده بود. فقط به خاطر رنگ این کت، او دستمایه شوخی ها شده بود. بقیه کوهنوردان لباس هایی مختلف از جنس پشم داشتند.
آقای وِین رایت، رسیدی از کت پفی در بایگانی انجمن رویال جئوگرافیک در لندن پیدا کرد. این رسید از یک شرکت تولید روپوش و تجهیزات به نام اس دبلیو سیلور اند کو (SW Silver and Co) بود.
یادداشت همراه این رسید می گفت: «برای شما یک کت، شلوار و دستکش با لایه پتویی بر اساس دستورالعمل درخواستی می فرستیم. این لباس ها بر اساس دستور کاپیتان فینچ برای سفر اکتشافی اورست ساخته شده اند».
اما در پشت صحنه، رهبران باشگاه آلپاین یادداشتهایی برای هم می فرستادند و کت فینچ را مسخره می کردند. فینچ کسی بود که همه کارهایش را خودش انجام می داد. کارهایی مثل تعمیر کفش هایش که در فضای کوهنوردی آن زمان که به شدت اشرافی بود، کاری ناپسند به حساب می آمد.
اما مهارت و نبوغ او سرانجام برای او احترام به همراه آورد. عکاس سفر اکتشافی، جان نوئل (John Noel) در خاطراتش نوشت: «فینچ که ذهنی علمی دارد، یک کت پفی سبز رنگ از الیاف هواپیما ساخته که حتی یک ذره از باد هم نمی تواند به آن نفوذ کند».
کمی بعدتر، فینچ در یادداشتهایش نوشت: «حالا همه حسودیشان می شود... به کت پفی من. دیگر کسی به آن نمی خندد».
به مَلوری فرصت داده شد که اولین نفر باشد که قله اورست را فتح می کند. او در کت پشمی اش و بدون کمک اکسیژن، نتوانست به قله برسد.
چندین روز بعد، فینچ نهایتا اجازه پیدا کرد که با استفاده از کت خودش و کپسول اکسیژن اختراعی خود به قله صعود کند. فینچ به ارتفاع ۸۳۶۰ متری رسید – بالاترین ارتفاعی که یک انسان تا آن زمان به آن رسیده بود- و در آنجا بود که به خاطر خستگی شدید همراهش مجبور به بازگشت شد.
باشگاه آلپاین لندن دو سال بعد و در سال ۱۹۲۴ به اورست بازگشت. جورج مَلوری رهبری این صعود را بر عهده داشت اما جورج فینچ دعوت نشد. در عوض، همراه مَلوری در این صعود، یک دانشجوی سال سوم شیمی به نام اندرو سَندی ایرواین (Andrew Sandy Irvine) بود. این دو آخرین بار زنده در حالی که به سرعت در حال صعود به اورست بودند، دیده شدند و نهایتا در ژاکت پشمی شان و در حالی که سیستم اکسیژن فینچ را به همراه داشتند، مردند.
روبرت وِین رایت فکر می کند که اگر به جای سَندی ایرواین بی تجربه، فینچ در این سفر با مَلوری بود، شاید هر دوی آنها به اورست می رسیدند و هر دو زنده می ماندند.
فینچ نه سال بعد و پس از اینکه دوستانش در یک حادثه کوهنوردی کشته شدند، کوهنوردی را کنار گذاشت. او به یکی از دانشمندان برجسته انگلستان تبدیل شد. پسرش، پیتر فینچ هم یک بازیگر معروف سینما شد.
سی سال بعد، جورج فینچ مشاور صعود موفقیت آمیز ادموند هیلاری (Edmund Hillary) به اورست در سال ۱۹۵۳ شد.
