تقریبا یک سوم استرالیایی ها در دوازده ماه گذشته با نوعی تبعیض سنی در محیط کار یا در زمان جستجوی کار روبرو بوده اند. افراد از سن حدود چهل و پنج سال با این مشکل روبرو شده اند.
در یک آمار گیری سراسری که توسط پژوهشگران دانشگاه ساوت استرالیا انجام شد، 2100 مرد و زن بالای چهل و پنج ساله در سراسر استرالیا مورد پرسش قرار گرفتند و یکصد مصاحبه تلفنی هم برای این آمارگیری انجام شد. رایج ترین نوع تبعیض که سوال شوندگان با آن روبرو شده بودند، فرضیات منفی درباره مهارت ها، توانایی یادگیری و درک آنها بود.
مصاحبه شوندگان همچنین گفتند که فرصت های ارتقاء شغلی یا آموزش های شغلی برای آنها محدود بوده و یا وجود نداشته است. آنها از اینکه به آنها بهای لازم داده نشده و عدم امنیت شغلی به خاطر سنشان گله داشتند.
یافته های پژوهش اخیر با نتایج تحقیقات قبلی که توسط کمیسیون حقوق بشر استرالیا انجام شده است، همخوانی دارد. در آن تحقیق مشخص شد که 27 درصد استرالیایی های پنجاه سال به بالا اخیرا تجربه ای از تبعیض سنی در محیط کار داشته اند. در این تحقیق هم افراد عنوان کرده بودند که موقعیتی برای ارتقاء و آموزش نداشتند و در محیط کار آنها این تصور وجود داشته است که افراد مسن تر مهارت های به روزی ندارند و در یادگیری چیزهای جدید کند هستند.
افراد مسن تر در پژوهش اخیر اعلام کردند که از طرف همکاران و مدیرانشان تحت فشار بوده اند که از کار دست بکشند تا جا برای نسل جوان باز شود و نسبت به تجربه، توانایی و ترجیحات کاری آنها بی اعتنایی صورت گرفته است.
افراد با رفتار متکبرانه مدیران و همکاران خود هم روبرو شدند که فکر می کردند آنها به خاطر سنشان نمی توانند به سرعت فناوری های جدید را یاد بگیرند.
تجربه های مردان و زنان در این پژوهش با یکدیگر تفاوت داشت. مردان بیشتر در معرض تبعیض به خاطر توانایی فیزیکی پایینتر و سرعت کمتر کار کردن بودند و زنان بیشتر به صورت گروهی با دیگر افراد مسن کار می کردند و دستمزد کمتری می گرفتند.
مصاحبه شوندگان گفتند که برای اینکه با تبعیض مواجه نشوند، سعی کردند که کمتر مرخصی استعلاجی بگیرند، سنشان را پنهان کنند و ظاهر خود را به شکل جوانان در آورند.
تبعیض سنی تقریبا در همه مشاغل به صورت نگران کننده ای وجود داشته است. مشاغلی مثل ساخت و ساز، خدمات اداری، آموزش، تولید، خدمات ضروری، فناوری اطلاعات و صنایع خدمات حرفه ای بیشترین آمار تبعیض سنی را داشته اند.
استخدام و اخراج کارگران مسن تر
بیش از دو سوم بازنشستگان در این پژوهش که تبعیض های مربوط به سن را تجربه کرده بودند، بازنشستگی خود را نوعی نشانه آسیب پذیری می دانستند، کاری که چاره ای جز انجام آن نداشتند. تجربه های کاری منفی در محل کار با همکاران، مدیریت و مشتریان و یا نارضایتی از تغییرات سازمانی اغلب عامل تحریک کننده برای بازنشستگی افراد بود.
جستجو کنندگان کار که مسن تر بودند اعلام کردند که در فرآیند مصاحبه های کاری به صورت آشکار یا پنهان تنها به خاطر سنشان از دستیابی به شغل باز ماندند. تحصیلات، سابقه کاری با ثبات و آموزش، هیچکدام تضمینی برای موفقیت این افراد در یافتن کار نبود.
بعضی از مصاحبه شوندگان به این نتیجه رسیدند که باید شغل هایی را قبول کنند که برای آنها کم است و به اصطلاح overqualified هستند. بر اساس این پژوهش مشخص شد که موسسات کاریابی برای کمک به افراد مسن تر و با سابقه و تحصیلات بالا ناتوان هستند.
مصاحبه شوندگان اعتقاد داشتند که مدیران جوان از اینکه کارگران باتجربه و مسن داشته باشند می ترسند. دلیل این نگرانی شاید این باشد که کارگران مسن تر دستور گرفتن از شخصی جوانتر و تغییرات و یادگیری را کمی سخت و ترسناک می دانستند.
چرا باید با تبعیض سنی مقابله کنیم؟
مقابله با تبعیض سنی باید مورد توجه قرار گیرد. جدا از این مساله اخلاقی که رفتار کاری با افراد مسن تر باید درست باشد، پژوهش اخیر نتایج ملموسی هم برای افراد و کارفرما ها داشته است.
دولت تلاش می کند که با تشویق نیروی کار به فعالیت بیشتر، بازنشستگی آنها را به تاخیر بیندازد تا ذخیره سوپر آنها افزایش پیدا کرده و وابستگی افراد به حقوق بازنشستگی کمتر شود.
کار در مشاغل با کیفیت می تواند سلامتی افراد مسن را حفظ کند. افرادی که در معرض تبعیض سنی قرار داشتند، وضعیت سلامتی ضعیفتر، درآمد کمتر و ذخیره سوپر کمتری از افراد دیگر داشتند.
افراد مسن قابلیت های ارزشمندی دارند. آنها ثبات کاری، تجربه، تدبیر و تعقل بیشتری دارند و به موقع در محل کار حاضر می شوند. یکی از راه های مبارزه با تبعیض سنی این است که ابتدا تصورات نادرست درباره صلاحیت افراد مسن تر اصلاح شود.
سازمان های ارائه کننده خدمات کاریابی و منابع انسانی که بیشترین ارتباط را با متقاضیان کار یا کارگران دارند، باید در خط مقدم این تغییر قرار گیرند. پرسنل این سازمان ها باید مهارت های لازم برای کمک به نیروی کار مسن تر را بیاموزند. تغییر خط مشی های سازمانی و گنجانده شدن بندهایی برای مبارزه با تبعیض سنی هم می تواند کمک مهم دیگری به این مساله باشد.
