کافه موسیقی جهان یک تشکیلات اجتماعی است که به منظور ارتقا مهارت ها و ارتباطات استرالیایی های جدید، و با تجلیل از آهنگ ها و سازهایی که از سراسر جهان با خود آورده اند، طرح ریزی شده است.
از کوه های افغانستان، تا تپه های پرت ....
اسد علیزاده هفت سال پیش وارد استرالیا شد. این سرباز سابق افغانستان پس از درگیری مسلحانه با طالبان تا حدی نابینا شد.
اسد می گوید: "قبل از اینکه من حدود ۷ سال با ارتش افغانستان کار کنم، طالبان به من حمله کردند و سه گلوله به سر من شلیک کردند. متأسفانه حدود ده سال است که نابینا هستم. برای من زندگی در آنجا، کمی سخت بود. بنابراین من تصمیم گرفتم افغانستان را ترک کنم. ما از مرز عبور کردیم، به پاکستان آمدیم. ما سه تا چهار سال در پاکستان بودیم. پس از آن، پرونده ای در دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد باز کردم، آنها درخواست من را به سفارت استرالیا فرستادند. در سال ۲۰۱۴، ما با خانواده ام به تاسمانی رسیدیم."
آقای علیزادا آهنگ های سنتی هزاره را بر روی تنبور اجرا می کند، کاری که در زمان طالبان قادر به انجام آن نبود.
اسد افزود: "در زمان طالبان، برای مردم سخت بود که موسیقی، به ویژه تنبور را پخش کنند. من از بچگی تنبور می نواختم، اما در مقابل مردم آزاد نبودم. در آن زمان ممنوع بود، من در باغ یا در اتاق های تاریک با پنجره ها و درهای بسته تمرین می کردم. من می ترسیدم مردم صدا را بشنوند. در استرالیا خوب است، ما می توانیم بدون هیچ مشکلی از طرف دولت یا افراد دیگر تنبور را به اشتراک بگذاریم."
اسد علیزاده یکی از چندین نوازنده ای است که در کافه موسیقی جهان شرکت می کند، برنامه جدیدی که موسیقی پناهندگان و مهاجران را به مخاطبان استرالیایی نشان می دهد.
چیسنگا کاتونگا نزدیک به هشت سال پیش از زامبیا وارد استرالیا شد و استاد برگزاری مراسم است.
چیسنگا می گوید: "هدف کافه موسیقی جهان ارتباط افراد از طیف های مختلف، صرف نظر از میراث، رنگ یا عقاید آنها است. در مورد آشنایی با هم و هماهنگی. ما با ارائه زمانی فوق العاده به مردم با هم هماهنگ می شویم. مردم عاشق اوقات خوب و غذای عالی هستند. احساس آزادی این همان چیزی است که مهم است. و فرصت هایی را برای افراد مهاجر فراهم می کند."
بخشی از پروژه توسعه تشکیلات چند فرهنگی دولت فدرال، کافه موسیقی جهان با هدف تقویت مهارت های شغلی و ارتباطات اجتماعی برای استرالیایی های جدید است.
مهاجران نه تنها روی صحنه اجرا می کنند، بلکه امور را سازماندهی و مدیریت می کنند و در آشپزخانه نیز مشغول تهیه غذا هستند.
جان کوپ مجری برنامه است.
جان کوپ می گوید:"غذا و موسیقی در هر فرهنگی وجود دارد بنابراین ارتباط با مردم بسیار آسان است. هدف نهایی کافه موسیقی جهان ایجاد تشکیلاتی اجتماعی است. به نحوی که وسیله ای برای افراد می شود تا مهارت های استخدام، تجربه کاری و ارتباطات اجتماعی خود را بدست آورند."
در بطن این برنامه این اعتقاد وجود دارد که موسیقی می تواند شخص را در مسیر ساختن زندگی جدید در استرالیا راهنمایی کند.
کاویشا مازلا یک ترانه سرای ایتالیاییءبرمه ای است، که برنده جایزه خوانندگی آریا در استرالیا شده است.
او برای الهام بخشیدن به موسیقی خود از میراث فرهنگی خود استفاده می کند.
کاویشا می گوید: "وقتی مهاجرت می کنید، چیزهای زیادی را از دست داده اید، یک روند عزاداری را پشت سر می گذارید، به نوعی تکه ای از خود را از دست می دهید و دوباره تولد می گیرید. مواردی از این دست کمک می کند تا تولد مجدد فرد به طور مثبتی در کشور جدید اتفاق بیفتد و من دوست دارم که بخشی از آن باشم."
بصیر خاموشی و نورا ممتازی ۹ ماه پیش به عنوان پناهنده از ایران به استرالیا وارد شدند.
آقای خاموشی می گوید این روند آسان نبود:
بصیر گفت: "خروج از ایران برای من یک مشکل بود، زیرا من گذرنامه نداشتم. من نمی خواستم خدمت سربازی انجام دهم، بنابراین دولت نمی خواست به من گذرنامه بدهد."
خانم ممتازی می گوید شروع کار در استرالیا آسان نبوده است.
خانم ممتازی گفت:"برای من دشوار بود و من یک بحران هویت را تجربه کردم. مثل اینکه من اینجا هیچ کس نیستم، زیرا در ایران معلم پیانو بودم. من کسی بودم. بنابراین در ابتدا برای من دشوار بود. اما بعد از چند ماه، خیلی راحت تر شد. مردم اطراف اینجا بسیار خوب هستند. ما هنوز به تدریج در تلاشیم تا راه خود را پیدا کنیم و هر روز آسان تر و آسان تر می شود."
یک زندگی جدید، به بهای یک ترانه.
