جدیدترین نظرسنجی نیوزپل که در طول آخر هفته انجام شد نشان داد تنها تغییری که در الگوی آراء ایجاد شده، گرایشی ملایم به سمت حزب کارگر است.
آراء اولیه حزب کارگر با یک رتبه افزایش به سی و نه درصد رسید، در حالی که آراء ائتلاف در سطح سی و هفت درصد باقی ماند.
این اولین بار پس از سپتامبر دو هزار و پانزده، یعنی زمانی که مالکوم ترنبل، تونی ابوت را در مورد رهبری به چالش کشید، است که آراء اولیه حزب حاکم این قدر بالا بوده است.
نخست وزیر که روبروی خبرنگاران بود، انتظار مطرح شدن این سوال را داشت و تمام سعی خود را کرد که آن را منحرف کند.
خبرنگار: "نخست وزیر، نظرسنجی 29 نیوزپل خبر خوبی نیست. شما چه احساسی دارید؟"
ترنبول: "اگر خبر خوبی نیست، چرا لبخند می زنی؟ خیلی راضی هستی. شما خیلی راضی هستی. و من می دانم چرا. چون به خاطر همه شغل هایی که ایجاد کردیم خوشحالی، چون توسط نظرسنجی ها منحرف نشدی. شما می دانید که ما سال گذشته در استرالیا 420,700 شغل ایجاد کردیم. و شما می دانید که این عددی است که ما روی آن متمرکز شدیم. ما روی ایجاد فرصت برای استرالیایی ها متمرکز هستیم. ما روی کاهش مالیات متمرکزیم. ما در پی کاهش مالیات مشاغل کسب و کارها هستیم تا به کسب و کارهای استرالیا اجازه بدهیم سرمایه گذاری و رقابت کنند و حتی شغل های خوب بیشتری ایجاد کنند تا شما حتی بیشتر لبخند بزنید. و این کاری است که ما انجام می دهیم. این تعهد ماست."
سپس سه سوال دیگر پرسیده شد و آقای ترنبل به کنفرانس خبری پایان داد.
نتایج نظرسنجی نیوزپل نشان می دهد وی هنوز نخست وزیر مورد ترجیح کشور است و آراء وی در این مورد، 39 درصد در برابر 36 درصد رهبر اپوزیسیون بیل شورتن است.
اکنون آقای ترنبول فقط یک شکست دیگر تا 30 شکست متوالی در نظرسنجی های نیوزپل فاصله دارد؛ معیار اندازه گیری که خود وی برای توجیه ضرورت کناره گیری تونی ابوت از نخست وزیری در سال 2015 از آن استفاده کرد.
سال گذشته، نخست وزیر استرالیا در یک مصاحبه اعتراف کرد که از عنوان چنین استانداردی برای آزمون رهبری پشیمان است و گفت رهبری اقتصادی و حکومتداری نیز باید به عنوان فاکتور در نظر گرفته شوند.
ماه گذشته (فوریه)، در مصاحبه ای دیگر، وی موضع جدیدی مطرح کرد و گفت حمایت در اتاق حزب باید به عنوان تنها آزمون رهبری قلمداد شود.
اریک ابتز (Eric Abetz) سناتور لیبرال به اسکای نیوز گفته است که این نظرسنجی ها یک زنگ هشدار است ولی وی معتقد است نتایج پیش از انتخابات فدرال بعدی می تواند تغییر کند.
او گفت: "در مورد من، من در سیاست هستم تا در سیاست گذاری های صحیح ایفای نقش کنم تا اطمینان حاصل شود که مردم استرالیا بهترین دولت ممکن را خواهند داشت و در حال حاضر ما در نظرسنجی ها عقب هستیم. به عنوان یک دولت، باید به این مساله بپردازیم و بپرسیم چرا و آن را حل کنیم. ما هنوز 12 تا 18 ماه (تا انتخابات بعدی) برای حل آن، زمان داریم و من مطمئن هستم که ما به عنوان یک ائتلاف قادر خواهیم بود از پس این مسائل برآییم."
آماندا وانستون (Amanda Vanstone) وزیر مهاجرت در دولت لیبرال جان هوارد می گوید آزمون 30 نظرسنجی نیوزپل نقش ناچیزی در کناره گیری تونی ابوت داشت.
وی در یادداشتی برای Fairfax Media می نویسد، شخصیت و شیوه رهبری وی فاکتورهای مهمتری بودند.
او در این یادداشت نوشته است: "استرالیا بودجه ای داشت که نیازمند اصلاح بود و راه حل مشخصی برای بهبود وضعیت اقصاد وجود نداشت. نخست وزیر به راحتی مشغول سواری گرفتن از کابیه با کفش های میخ دار و تصمیمات خودسرانه ای بود که اکنون بسیار بدنام هستند. بدتر این که وی مشکل را نمی دید. وی هرگز واقعا وحشتی که ایجاد کرده بود را درک نکرد و هنوز نمی کند. این که بگوییم اعضای کابینه رییس دفتر و اتاق حزب را دوست نداشتند به طور واضح کوچک جلوه دادن مشکل خواهد بود.
تونی ابوت این انتقادها را نپذیرفته است.
آقای ابوت با انتشار این پست در توییتر پاسخ داد:
"امروز، یادداشتی زننده از آماندا وانستون. او درباره دفتر من چه می داند؟ او هرگز با آن سر و کار نداشت."
نمایندگان پارلمان ائتلاف امیدوار بودند برنامه حزب کارگر برای قطع کردن برگشت های مالیاتی – اعتباری (tax-credit refund) به بیش از یک میلیون فرد بازنشسته باعث ریزش آراء اپوزیسیون در نظرسنجی نیوزپل شود.
این برنامه حزب کارگر 237 هزار مستمری بگیر که یا مالیات اندکی می دهند و یا مالیات نمی دهند را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
نتایج نیوزپل نشان می دهد فقط 33 درصد از رای دهندگان موافق و 50 درصد مخالف این سیاست هستند. 17 درصد نیز مردد هستند.
آقای ترنبل از فرصت پرسش و پاسخ در پارلمان کشور استفاده کرد تا به حمله خود علیه این سیاست شدت ببخشد.
او گفت: "چیزی که در سال 1998 به عنوان اقدامی مهربانانه و منصفانه قلمداد می شد، اکنون طبق گفته اعضای محترم اپوزیسیون یک حقه مالیاتی، یک حفره و یک رسوایی است که باید به آن پایان داد. این توهین به استرالیایی های سخت کوشی است که در طول زندگی خود پس انداز کرده اند تا از لحاظ مالی مستقل باشند. این سرقت و جیب بری از آنهاست، در حالی که آنها مستحق احترام ما هستند."
