بهروز بوچانی پناهجوی ایرانی بازداشت شده در جزیره مانوس، برنده "جایزه ادبی نخست وزیر ایالت ویکتوریا" (Victorian Premier's Literary Award ) در استرالیا شد.
این پناهجوی کرد زبان ایرانی برنده شدن یکی از ارزشمند ترین جوایز ادبی استرالیا را یک "پیروزی برای انسانیت و کرامت انسانی" خواند.
کتاب آقای بوچانی موسوم به "هیچ دوستی جز کوه‌ها: نوشتاری از زندان مانوس" که عموما آن را از طریق پیام رسان واتس اپ از زندان به خارج از مانوس فرستاده است یکی از شش کتاب نامزد شده برای دریافت جایزه ادبی نخست وزیر ایالت ویکتوریا در بخش آثار غیر داستانی بود.
این پناهجوی ایرانی پس از اطلاع از خبر برنده شدن این کتاب گفت: "این یک پیروزی نه تنها برای ما بلکه برای ادبیات و هنر است و از همه بالاتر یک پیروزی برای انسانیت. پیروزی برای انسان و کرامت انسانی".
او همچنین گفت: "این یک پیروزی علیه سیستمی است که هیچگاه ما را به عنوان یک انسان به رسمیت نشناخت. این یک پیروزی علیه سیستمی است که ما را به تعداد اندکی تقلیل داد".
آقای بوچانی قبل از آنکه برنده جایزه ۱۰۰ هزار دلاری ادبیات ایالت ویکتوریا (یکی از ارزشمند ترین جوایز ادبی استرالیا) شود، جایزه ۲۵ هزار دلاری در بخش غیر داستانی را نیز از آن خود کرده بود.
با آنکه در شرایط شرکت در این مسابقه عنوان شده که نویسندگان باید شهروند استرالیا باشند یا ویزای اقامت دائم استرالیا را داشته باشند، اما سازمان دهندگان مرکز ویلر (The Wheeler Centre) در خصوص مورد آقای بوچانی یک استثناء قائل شدند.
آقای بوچانی پیشتر به دلیل دارا نبودن شرایط لازم برای ورود به استرالیا از سفر به کشور برای دریافت دیگر جوایز ادبی مانند جایزه ادبی واکلی (Walkley book award) و جایزه ادبی نخست وزیر ایالت نیوساوت ولز (NSW Premier's Literary Prize) نیز منع شده بود چرا که او دارای تابعیت استرالیا نیست.
این پناهجوی ایرانی پس از فرار از ایران، از سال ۲۰۱۳ تا کنون در جزیره مانوس به سر می برد. کتاب او درباره دورانی است که او آن را در جزیره مانوس سپری کرده است.
