نتایج یک پژوهش ملی حاکی از آن است که در حدود ۵/۶ درصد از کهنه سربازان استرالیایی ممکن است به وضعیت بی خانمانی دچار شده باشند.
بر اساس یافته های یک پژوهش جدید در کشور تعداد کهنه سربازان بی خانمان در استرالیا به مراتب بیشتر از آن چیزی است که پیشتر تصور می شد.
نام این پروژه پژوهشی "بی خانمانی در بین کهنه سربازان استرالیایی" است. بودجه این پروژه توسط دپارتمان امور کهنه سربازان استرالیایی (DVA) و انجام آن توسط موسسه پژوهش شهری و مسکن استرالیا (AHURI) صورت گرفته است.
تهیه کنندگان این پژوهش می گویند در تحقیقات خود یافته اند که تقریبا ۵۸۰۰ نفر از کهنه سربازان و نظامیان پیشین استرالیایی ظرف مدتی ۱۲ ماهه بی خانمانی را تجربه کرده اند.
یافته های این پژوهش حاکی از آن است که احتمال بی خانمانی کهنه سربازان استرالیایی بیشتر از دیگر افراد در جامعه استرالیا است.
نتایج این پژوهش ملی حاکی از آن است که نرخ بی خانمانی کهنه سربازانی که به تازگی نیروی ارتش استرالیا را ترک کرده اند معادل ۵/۳ درصد است. این نرخ در واقع به صورت قابل توجهی بالاتر از نرخ بی خانمانی عمومی ۱/۹ درصدی در استرالیا است.
نبود اطلاعات
پیش از انتشار این آمار تخمینی، هیچ آماری در رابطه با تعداد واقعی کهنه سربازان بی خانمان استرالیایی وجود نداشت و حتی تخمین های موجود نیز با یکدیگر تفاوت داشت. علت این امر، اطلاعات ملی بسیار محدود در رابطه با تعداد بی خانمانی کهنه سربازان استرالیایی است.
محاسبه این نرخ معمولا با تقسیم تعداد افراد دارای ویژگی های خاص (مانند نداشتن خانه امن) بر تعداد کل افراد در جمعیت مورد نظر (مانند جمعیت کل کهنه سربازان) انجام می شود.
اگرچه انجام این روش در استرالیا امکان پذیر نیست زیرا هیچ مجموعه داده ای وجود ندارد که بتوان جمعیت کهنه سربازان را مشخص کرد. تهیه کنندگان این پژوهش می گویند آنها حتی نمی دانند که چه تعداد کهنه سرباز در استرالیا وجود دارند زیرا داده های قابل اعتماد مربوط به پرسنل در حال خدمت نظامی فقط از سال ۲۰۰۱ به بعد موجود است.
یکی از تلاش های قبلی برای تعیین شیوع بی خانمانی در میان کهنه سربازان استرالیایی، گزارش "کهنه سربازان در معرض خطر" در سال ۲۰۰۹ است که دپارتمان امور کهنه سربازان استرالیایی (DVA) بودجه آن را تامین کرده بود. این گزارش در واقع با اتکا بر داده های سرشماری (که در آن تعداد کهنه سربازان مشخص نمی شود) تهیه شده بود و بر اساس آن تخمین زده بود که در حدود ۳۰۰۰ کهنه سرباز در استرالیا بی خانمان هستند.
دپارتمان مذکور در سال ۲۰۱۶ اقدام مشابه دیگری را انجام داد و تعداد کهنه سربازان بی خانمان استرالیایی را حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ نفر تخمین زد. اگرچه هیچ اطلاعاتی در مورد آنکه این دپارتمان چگونه به چنین تخمینی دست یافته است ارائه نشد.
این شکاف اطلاعاتی باعث نگرانی سیاستگذاران در دولت و همچنین حامیان کهنه سربازان شد که سالها خواستار تحقیقات بیشتر و افزایش پاسخگویی خدمات دولتی بودند.
تهیه کنندگان این پژوهش معتقدند که بدون داشتن یک مبنای محاسباتی اولیه، نه تنها نمی توان تعداد کهنه سربازان بی خانمان را تعیین کرد بلکه حتی امکان برنامه ریزی برای ارائه خدمات مناسب یا ارزیابی میزان تأثیر گذاری هر یک از سیاست های وضع شده نیز وجود نخواهد داشت.
آنها می گویند تخمین صورت گرفته در واقع نتیجه اطلاعات نظرسنجی است که کلیه کهنه سربازانی که بین سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۴ ارتش را ترک کرده اند در آن شرکت کرده اند.
این نظرسنجی بخشی از یک برنامه پژوهشی رفاهی با بودجه وزارت دفاع استرالیا و دپارتمان امور کهنه سربازان استرالیایی (DVA) است. این پژوهش در واقع، جامع ترین مطالعه در استرالیا است که در آن تاثیرات خدمت سربازی بر وضعیت روانی، فیزیکی و سلامت اجتماعی سربازان و پرسنل پیشین نظامی مورد بررسی قرار گرفته است.
تعداد ۴۳۲۶ مرد و زن که در یک دوره پنج ساله ارتش استرالیا را ترک کرده اند، در این نظرسنجی شرکت کرده اند.
