حداقل ۲۰ نفر از ورزشکاران یا اعضای تیم های ورزشی خارجی که برای شرکت در بازی های اتحادیه کشورهای مشترک المنافع گولدکوست به استرالیا آمده بودند از این کشور درخواست پناهندگی کرده اند.
بازی های کامنولت گولدکوست در ماه آپریل برگزار شد و در طول برگزاری این رقابت ها چندین ورزشکار مفقود شده بودند.
گزارش ها در مورد اعلام پناهندگی این ورزشکاران فقط یک روز پس از این مطرح شد که پیتر داتون وزیر کشور استرالیا به آنها هشدار داده بود تا قبل از پایان اعتبار ویزای خود، یعنی نیمه شب سه شنبه، خود را معرفی کنند در غیر اینصورت از این کشور اخراج خواهند شد.
بیش از شش هزار و ۵۰۰ ورزشکار از کشورهای مختلف برای شرکت در این رقابت ها به استرالیا آمدند و سپس به کشور به خود برگشت اما حدود ۲۵ نفر از آنها ترجیح دادند در استرالیا بمانند.
آقای داتون قبل از انقضای ویزای این ورزشکاران هشدار داده بود: "اگر افراد ادعایی دارند و یا می خواهند تقاضایی از وزارت مهاجرت مطرح کنند، ما به طور مقتضی آن را بررسی خواهم کرد، اما اگر افراد شرایط ویزای خود را نقض کنند، مثل هر شخص دیگری، طبق قانون با آنها رفتار خواهد شد و اقداماتی برای شناسایی و اخراج آنها صورت خواهد گرفت اگر خود را معرفی نکنند."
سارا دیل (Sarah Dale)، وکیل ارشد مرکز خدمات مشاوره پناهجویان Refugee Advice and Casework Service می گوید بیش از ۱۹ نفر از افرادی که قبلا مفقود شده بودند پیش از پایان اعتبار ویزاهایشان از طریق این مرکز درخواست پناهندگی خود را اعلام کرده اند.
وی گفت به دلیل مسائل مربوط به حفظ حریم خصوصی، نمی تواند تعداد دقیق این افراد را اعلام کند.
وی می گوید: "چیزی که می توانیم بگوییم این است که شمار قابل توجهی از افراد به ما مراجعه کرده اند و درک ما این است که احتمالا تعداد افرادی که از استرالیا درخواست پناهندگی خواهند کرد بیشتر از چیزی خواهد بود که در رسانه ها اعلام شده است."
تیمهای ورزشی که برخی از اعضای آنها در استرالیا باقی ماندند و به کشورشان برنگشتند شامل تیمهای آفریقایی از کشورهای کامرون، اوگاندا، غنا، سیرالئون و رواندا هستند.
رابرت موکومبوزی (Robert Mukombozi) رییس شورای جوامع آفریقایی کوئینزلند که خود نیز از کشور رواندا آمده است می گوید تصور می شود رواندا کشوری آرام و ثروتمند است اما مشکلات زیادی در این کشور وجود دارد.
وی می گوید: "این کشور از سال ۱۹۹۴ تحت دیکتاتوری نظامی بوده است و بهمین دلیل این کشور هر روز دچار ناامنی است."
پس از بازی های ۲۰۰۶ در ملبورن، ۴۵ ورزشکار که عمدتا از کشورهای آفریقایی بودند در استرالیا باقی ماندند.
با درخواست پناهندگی بسیاری از آنها موافقت شد و برخی از این ورزشکاران سپس به عنوان اعضای تیم های استرالیایی در این بازی ها شرکت کردند و مدال هایی برای استرالیا به ارمغان آوردند.
در سال مالی ۲۰۱۶-۲۰۱۷ در حدود ۶۲ هزار نفر بیش از اعتبار ویزاهای موقتشان در استرالیا ماندند و بیشتر این افراد از کشورهای مالزی، چین و آمریکا بودند.
سارا دیل می گوید ورزشکاران و مسئولان ورزشی که تقاضای پناهندگی کرده اند، احتمالا ویزای موقت بریجینگ اخذ خواهند کرد.
وی می گوید: "درک ما این است که طبق سیاست ها، اگر یک فرد که با یک ویزای معتبر اینجاست، قبل از انقضای ویزایش تقاضای خود را ارائه دهد، باید ویزای بریجینگ به وی اعطا شود که به وی اجازه خواهد داد تا در جامعه بماند تا دولت استرالیا تصمیم بگیرد آیا باید از وی حمایت شود یا خیر. اگر قبل از انقضای ویزا این تقاضا را مطرح نکنید، آن وقت شما یک فرد غیرشهروند غیرقانونی خواهید بود و می توانند شما را بازداشت کنند و به زندان بیاندازند، اما شما هنوز این حق را خواهید داشت تا تقاضای خود را مطرح کنید. سپس این برعهده وزیر خواهد بود تا به شما ویزای بریجینگ بدهد یا نه."
