«Στην φτωχιά μας την αυλή, κάποια πίκρα μας τυλίγει, πάντα υπάρχει καρδιοχτύπι, και το δάκρυ δε μας λείπει». Ίσως με αυτά τα λόγια θα μπορούσε να ξεκινήσει το νέο βιβλίο της ομογενούς συγγραφέως Ολυμπίας Παναγιωτοπούλου, αφού τα πάντα έχουν να κάνουν με την πίσω αυλή της αποθανούσας πλέον μητέρας της.
Το βιβλίο της Ελληνοαυστραλής συγγραφέως ξεκινά με την περιγραφή μιας αυλής σε ένα σπίτι στα προάστια της Μελβούρνης. Μιας αυλής παρόμοιας με εκείνες χιλιάδων Ελληνικών οικογενειών της Αυστραλίας. Στις οάσεις αυτές των αστικών κατοικιών όπου ακούραστα πρώτης γενιάς μετανάστες καλλιεργούν λαχανικά και φρούτα τους και φυτεύουν και φροντίζουν λουλούδια.
Giannoula Panagiotopoulos. Source: Olympia Panagiotopoulos
The interview in English
'In Greece, the garden was our life. In Australia, too!' A memoir fully dedicated to Greek food
Όταν μίλησα για πρώτη φορά με την κ. Παναγιωτοπούλου προκειμένου να μου κάνει μια εισαγωγή στο βιβλίο της, μου μίλησε για την μητέρα της, την Γιαννούλα, σαν να μαζί, δίπλα - δίπλα στο ακουστικό του τηλεφώνου.
Η κ. Παναγιωτοπούλου, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στο προάστιο Carlton της Μελβούρνης, ετοίμαζε από καιρό το υλικό του βιβλίου “Beneath the Fig Leaves” («Κάτω από τα Φύλλα μιας Συκιάς»)» που κυκλοφόρησε εν μέσω της πανδημίας. Κύριο θέμα του, το ελληνικό φαγητό μέσα από αφηγήσεις των γονιών της συγγραφέων!
«Το ελληνικό φαγητό, το φαγητό της ελληνικής κουζίνας είναι ένα ειλικρινές φαγητό, ταπεινό και νόστιμο. Και για να πάω και λίγο πιο πέρα, στο ελληνικό φαγητό μπορείς να νοιώσεις την περηφάνεια και την αγάπη που περιέχει, τον σεβασμό και την ευγνωμοσύνη», λέει η κ. Παναγιωτοπούλου στο SBS Greek.Αλλά το φαγητό και οι συνταγές που έφερε από την Καλαμάτα στην Μελβούρνη, η μητέρα της συγγραφέως, η κ. Γιαννούλα, είναι ουσιαστικά η ανάμνηση μιας άλλης ζωής, της ζωής στον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε.
Giannoula and Fotios Panagiotopoulos. Source: Olympia Panagiotopoulos
Η κ. Γιαννούλα και ο κ. Φώτιος έφτασαν στην Αυστραλία στα μέσα της δεκαετίας του ’50. Δούλεψαν πολύ και σκληρά! Μέχρι και στην Κουηνσλάδνη βρέθηκαν για δουλειά! Αλλά ποτέ δεν ξέχασαν την πατρίδα. Και αυτό οφείλεται στο ελληνικό φαγητό που η κ. Γιαννούλα έβαζε κάθε μέρα στο τραπέζι για τα παιδιά της και τον σύζυγό της.
Η κ. Παναγιωτοπούλου λέει στο SBS Greek ότι «στο ταξίδι μας το μεταναστευτικό μπορεί να χάσουμε πολλά πράγματα: την γλώσσα μας, τα ήθη μας, τις συνήθειές μας που είχαμε στην Ελλάδα. Αλλά παράλληλα μαθαίνουμε καινούργια πράγματα στην νέα μας πατρίδα χωρίς να ξεχνούμε ποτέ τις μυρουδιές, τις γεύσεις, την αίσθηση ενός ελληνικού φαγητού, το οποίο μας φέρνει κοντά».
«Έμαθα πολλά από τους γονείς μου. Το σημαντικότερο που μου δίδαξαν είναι να μοιράζομαι το φαγητό μου. Ακόμα και σε δύσκολες εποχές, οι γονείς μου μοίραζαν την πιο απλή τροφή, το ψωμί. Το να μοιράζεσαι το φαγητό με κάποιον, είναι αγάπη!».
Οι αυλές της κ. Γιαννούλας δεν ήταν έτοιμες να δεχτεί τους σπόρους για τα λαχανικά της, τα φρούτα της και τα μυρωδικά της.
«Χρειάστηκε να σκάψει και να βγάλει όλα τα πλακάκια και τις πέτρες που ήταν στην πίσω αυλή. Η όλη διαδικασία είχε έναν συμβολισμό, αυτό μιας καινούργιας, μιας φρέσκιας αρχής όπου φυτεύεις τους σπόρους για να γεννηθεί φυτρώσει νέα ζωή».
Πατήστε Play στην κεντρική φωτογραφία για να ακούσετε το podcast. Το μουσικό χαλί στην έναρξη και στο τέλος του podcast είναι από το τραγούδι «Στη φτώχεια μας την αυλή», που ερμηνεύει ο Γιάννης Πουλόπουλος, σε στίχους Αλέκου Σακελλάριου και μουσική Μίμη Πλέσσα, από το δίσκο «Να ‘χα τη δύναμη».
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ
Ο Τζίτζικας και ο Μέρμηγκας: Αίσωπος