Η Βυζαντινή εικονογραφία και η τέχνη των Αυτοχθόνων της Αυστραλίας παρουσιάζουν έντονες αισθητικές αναλογίες οι οποίες υποδεικνύουν, ότι παρά την διαφορά του πολιτισμού, της ιστορίας και της γεωγραφίας, ο ανθρώπινος νους συλλαμβάνει ομόλογους τρόπους σκέψης και παραστασιμότητας.
Οι δύο καλλιτεχνικές παραδόσεις έχουν μερικά κοινά χαρακτηριστικά. Πρώτον, την τάση προς την αφαίρεση και την αποφυγή μιας φωτογραφικής αναπαράστασης της πραγματικότητας, δεύτερον την τάση να υποδεικνύουν μέσα από συμβολικές μορφές την αόρατη διάσταση της φύσης και τέλος την πρόσκληση προς τον θεατή να κοιτάξει την ζωγραφική αναπαράσταση σαν να βρισκόταν μέσα της.
Παρά τις διαφορές τους σε χρόνο και τόπο οι δυο παραδόσεις παρουσιάζουν ομολογίες αφαίρεσης που δείχνουν την ανάγκη του ανθρώπινου πνεύματος να εξάγει αρχετυπικά σχήματα και δομικές σταθερές, ιδιαίτερα όταν επιχειρεί να απεικονίσει την σχέση του με τον πνεύμα και τον Θεό.
A mosaic from the 11-th century Byzantine Monastery of Daphni, depicting the bathing of new-born Christ. Source: Wikipedia
Οι δυο τέχνες μας δίνουν ένα χρήσιμο και ενδιαφέρον παράδειγμα πώς μπορούμε να επανερμηνεύσουμε το παρελθόν μέσα από την κοινή συμβίωση των πολιτισμικών ομάδων μέσα στην διαπολιτισμική κοινωνία της Αυστραλίας.
*Ο καθηγητής Βρασίδας Καραλής γεννήθηκε στα Κρέστενα Ηλείας το 1960. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Βυζαντινή και Νεοελληνική Φιλολογία, απ' όπου και έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα. Διδάσκει Νέα Ελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Sydney.
Professor Vrasidas Karalis Source: Supplied
