دیروز (دوشنبه، ۲۰ جون) در روز جهانی پناهنده خانم پیمان را برنده ششمین و آخرین کرسی ایالت آسترالیای غربی در سنای فدرال اعلام کرد.
انتخاب او بازتاب گسترده‌ای در میان کاربران افغان و آسترالیایی شبکه‌های اجتماعی داشته است.
نخست‌وزیر آنتونی البنیزی و بقیه سناتوران و نمایندگان حزب کارگر نیز پیروزی خانم پیمان را به او تبریک گفتند.
خانم پیمان، ۲۷ ساله، نه تنها اولین سناتور افغان‌تبار آسترالیا، بلکه نخستین زن باحجاب در پارلمان فدرال و سومین جوانترین سناتور در تاریخ سیاسی این کشور محسوب می‌شود.
خانم پیمان که از پدر و مادر تاجیک و ازبیک‌تبار در کابل متولد شده، در سال ۲۰۰۳ زمانی که هشت ساله بود به همراه مادر، خواهر و برادران کوچکتر خود به آسترالیا آمد و نواحی شمالی شهر پرت بزرگ شد.
او ساعاتی بعد از اعلام رسمی سناتوران آسترالیای غربی توسط کمیسیون انتخابات در یک نشست خبری به رسانه‌ها گفت که وقتی تازه به آسترالیا آمده بود، اندکی احساس بیگانگی می‌کرد. اما به عنوان یک کودک هشت ساله به‌سرعت به محیط جدیدش عادت کرد، تا حدی که وقتی چندسال بعد به افغانستان رفت، در آن‌جا بیشتر احساس بیگانگی می‌کرد.
او گفت: «من معتقدم خانه جایی است که قلب و خانواده شما در آن‌جاست، و فکر می‌کنم یک‌جایی دوباره با پدرم در ۲۰۰۳ چیزی بود که واقعاً حس آمدن به خانه را داشت.»
پدر خانم پیمان که قبل از سال ۲۰۰۰ در آسترالیا پناهنده شده بود، به عنوان کمک‌آشپز، نگهبان و راننده تاکسی به‌سختی کار می‌کرد تا مایحتاج خانواده جوانش را تأمین کند.
پدر او در سال ۲۰۱۸ به دلیل ابتلا به سرطان خون درگذشت که خانم پیمان از آن به عنوان یک «نقطه عطف» در زندگی خود یاد می‌کند که باعث شد با درک بهتر از رنج‌ها و سخت‌کوشی‌های او، در جهت تأمین منافع طبقه کارگر تلاش کند.
او افزود: «وقتی بزرگ می‌شدیم، تنها چیزی که از پدرم می‌شنیدیم این بود که حزب کارگر حزب طبقه کارگر است، پس وقتی ۱۸ ساله شدید و حق رای داشتید، از آن حمایت کنید.»
بيشتر بخوانيد
فاطمه پیمان برنده آخرین کرسی سنای آسترالیای غربی شد
خانم پیمان تعلق خود به جامعه افغان‌های آسترالیا را یک «افتخار و امتیاز مطلق» توصیف کرد، اما تأکید کرد که «این ارزش‌های حزب کارگر هستند که مرا تا این‌جا رسانده‌اند».
او گفت: «و قبل از این‌که یک افغان یا مسلمان باشم، یک سناتور حزب کارگر آسترالیا هستم که از تمام آسترالیایی‌ها، صرف نظر از باورها، پیشینه، هویت فرهنگی یا گرایش جنسی، سن یا توانایی آن‌ها، به شمول مردم بومی مان، نمایندگی می‌کنم.»
او گفت به موضوعات آموزش زودهنگام کودکان، تغییرات اقلیمی و چندفرهنگی علاقه بسیار دارد.
خانم پیمان چندفرهنگی را «دستاورد باورنکردنی» انتخابات گذشته دانست که در آن مردم آسترالیا نمایندگان غیرسفیدپوست بیشتری را به پارلمان فدرال فرستاده‌اند.
او گفت که می‌خواهد افراد بیشتری از جوامع چندفرهنگی آسترالیا در عرصه سیاسی سهم بگیرند، «از بستر سیاسی برای مطرح کردن مسایل خود استفاده کنند و در واقع فعال باشند».
به گفته او، آسترالیایی‌ها در این انتخابات «اشتیاق عظیمی» برای تغییر داشتند و حمایتی که او دریافت کرده قطعاً نشان می‌دهد که «مردم از این‌که فقط مردان سفیدپوست از آن‌ها نمایندگی کنند، خسته شده‌اند».
نخست‌وزیر آنتونی البنیزی در حال صحبت با فاطمه پیمان در جریان مبارزات انتخاباتی در پرت Source: AAP Image/Lukas Coch
او گفت: «اگر ما خواهان پارلمانی هستیم که بازتاب‌دهنده آسترالیا باشد، باید نمایندگی و بازتابی از همه زمینه‌های فرهنگی متنوع داشته باشیم.»
آسترالیای غربی آخرین حوزه‌ای بود که نتایج نهایی آن روز دوشنبه، ۲۰ جون، از سوی کمیسیون انتخابات اعلام شد.
از میان ۷۶ کرسی سنا در مجلس ۴۷ام آسترالیا، ۳۲ کرسی به ائتلاف، ۲۶ کرسی به کارگر، ۱۲ کرسی به سبزها، دو-دو کرسی به ملت واحد پولین هنسن و شبکه جکی لمبی و یک کرسی به حزب آسترالیای متحد تعلق گرفته و یک کرسی دیگر را سناتور مستقل دیوید پوکاک از کانبرا تصاحب کرده است.
حکومت کارگر باید برای تصویب لوایح قانونی خود در مجلس سنا، حداقل ۳۹ رای داشته باشد.
با این ترکیب، حزب کارگر مجبور است هر بار برای گذراندن قوانین پیشنهادی خود از سد سنا، در کنار حزب سبز با آسترالیای متحد، جکی لمبی، ملت واحد پولین هنسن یا دیوید پوکاک چانه‌زنی کند.
