نکات کلیدی
- بیمه صحی خصوصی بار سیستم سلامت عمومی را کاهش میدهد.
- بیمه خصوصی به این معناست که برای دسترسی به متخصص و جراحیهای انتخابی مدت کوتاهتری انتظار میکشید.
- دولت فدرال مشوقهایی برای اخذ بیمه صحی خصوصی دارد.
آسترالیاییها به یک سیستم سلامت عمومی باکیفیت و قابل استطاعت دسترسی دارند. در کنار آن، گزینه بیمه سلامت خصوصی نیز وجود دارد که دسترسی آنها به خدمات درمانی را سهلتر میکند.
آسترالیا یکی از سیستمهای سلامت عمومی (دولتی) برتر جهان را دارد و مردم آن از طریق کارت درمان (میدیکیر) و شفاخانههای عمومی به خدمات درمانی رایگان یا کمهزینه دسترسی دارند.
با اینحال، گاهی اوقات تقاضا برای خدمات درمانی دولتی به حدی افزایش مییابد که سیستم نمیتواند از پس آن برآید. اینجاست که نقش سیستم درمانی خصوصی برجسته میشود.
تیم بِنِت، کارشناس بیمه در وبسایت مقایسهای فایندر (Finder)، میگوید که میدیکیر برای زنده ماندن کافی است، اما همه نیازهای درمانی ما را پوشش نمیدهد.
او میگوید: «کاری که بیمه صحی خصوصی سعی میکند انجام دهد، این است که راه را برای افرادی که تواناییاش را دارند باز کند تا بخشی از بار را از دوش میدیکیر بردارند.»
بیمه صحی خصوصی (PHI) در ازای حق بیمه (هزینهای که از بیمهشدگان اخذ میکند)، زمینه دسترسی آنها را به خدمات درمانی جامعتری در خارج از سیستم عمومی فراهم میکند. به این معنا که دارندگان بیمه صحی خصوصی میتوانند به خدماتی چون طبابت دندان، بیناییدرمانی، فیزیوتراپی و آمبولانس دسترسی داشته باشند.
خدمات شفاخانههای دولتی در آسترالیا رایگان هستند، اما ممکن است با انتظار طولانیمدت روبهرو باشید. Source: iStockphoto / mediaphotos/Getty Images
پوشش 'شفاخانهای' و 'اضافی'
وقتی در بیمهنامه گفته میشود که شما از 'پوشش شفاخانهای' (hospital cover) برخوردار هستید، به این معناست که هزینه درمان شما در شفاخانه به عنوان یک بیمار خصوصی از طرف بیمه پرداخت میشود. به عنوان دارنده بیمه خصوصی میتوانید جراح و تاریخ عمل را خودتان انتخاب کنید.
'پوشش اضافی' (extras cover) به این معناست که بیمه شما سایر خدمات بهداشتی مانند طبابت دندان، فیزیوتراپی و بینایی را نیز پوشش میدهد. طبق قانون، شرکت بیمه نمیتواند بازدید از طبیب عمومی یا تصویربرداری و آزمایشهای خارج از شفاخانه را پوشش دهد.
پوشش شفاخانهای و اضافی را میتوان به صورت جداگانه یا با هم به عنوان یک بسته بیمه جامع خریداری کرد.
افرادی که برای بازدید و سیاحت به آسترالیا میآیند و دارندگان ویزههای خاص باید بیمهای با 'پوشش بهداشتی بازدیدکنندگان' (Visitors Health Cover) بخرند.
داکتر رِچِل دیوید، مدیرعامل سازمان 'مراقبتهای درمانی خصوصی آسترالیا' (Private Healthcare Australia)، میگوید وقتی اقامت دایم گرفتید، میتوانید انتخاب کنید که فقط به میدیکیر اکتفا کنید. با اینحال، خاصتاً دارندگان ویزههای مهارت، بعد از اخذ اقامت دایم نیز تمایل به ادامه بیمه درمانی خصوصی خود دارند.
همهگیری کووید-۱۹ در به وجود آوردن فشار عظیمی که سیستم شفاخانههای دولتی آسترالیا تجربه میکند، نقش داشته است.
داکتر دیوید میگوید: «توانایی [سیستم دولتی] برای ارائه خدمات جراحی انتخابی یا برنامهریزیشده واقعاً تقلیل یافته است.»
او میافزاید: «در بسیاری از مشاغلی که نیروی کار مهاجر میآیند و انجام میدهند، آنها نمیتوانند هفتهها در انتظار عمل جراحی استراحت کنند.»
مراقبتهای بهداشتی خصوصی زمان انتظار کوتاهتری را برای جراحی و مراقبتهای روانی ارائه میدهد، بنابراین افرادی که از نظر مالی تواناتر هستند، ترجیح میدهند برای بیمه خصوصی هزینه کنند.
این کار همچنین از فشار بر سیستم عمومی میکاهد تا افراد نیازمند به درمان عاجلتر بتوانند به مراقبتهای بهداشتی دسترسی داشته باشند.
'پوشش اضافی' (extras cover) هزینههای خدمات صحی خارج از ساحه پوشش میدیکیر را پوشش میدهد. Credit: Luis Alvarez/Getty Images
آیا با بیماران خصوصی و دولتی برخورد متفاوت میشود؟
ارائهدهندگان خدمات درمانی بر اساس اصول اخلاقی کار میکنند و مراقبت از شما در اولویت آنهاست، صرف نظر از اینکه از سیستم بهداشت عمومی استفاده میکنید یا خصوصی.
هرگز نباید به عنوان یک بیمار خصوصی یا عمومی با شما متفاوت رفتار شود.
مشوقهای دولتی برای خرید بیمه خصوصی
دولت فدرال سه مشوق برای اخذ بیمه صحی خصوصی دارد.
۱. تخفیف بیمه درمانی خصوصی
این 'تخفیف مالیاتی' (rebate) برای کمک به بیمهشدگان واجد شرایط در قسمت هزینه پوشش شفاخانهای است. هدف آن حمایت از افراد کمدرآمد، بهویژه آنهایی است که نیازهای صحی پیچیدهتری دارند.
این تخفیف حدود ۲۵ درصد حق بیمه (هزینه بیمهنامه) است که بعد از انجام تسویهحساب مالیاتی (tax return) به شما پرداخت میشود.
واجد شرایط بودن برای این تخفیف، بستگی به نوع بیمه، سن و درآمد افراد دارد.
۲. اضافهمالیات میدیکیر
شما میتوانید با اخذ بیمه درمانی خصوصی از پرداخت اضافهمالیات میدیکیر اجتناب کنید.
این مالیات اضافی از افرادی اخذ میشود که بیمه خصوصی با پوشش شفاخانهای ندارند.
داکتر دیوید توضیح میدهد: «هر فردی که شاغل است، برای حمایت از میدیکیر 'مالیات میدیکیر' (Medicare Levy) پرداخت میکند که بخشی از مالیات بر درآمد آنهاست، اما افرادی که بیمه درمانی خصوصی ندارند و به عنوان یک خانواده درآمد سالانه شان از حدود ۱۸۳ هزار دالر بالاتر میرود، باید مالیات اضافه پرداخت کنند.»
۳. امتیاز پوشش سلامت مادامالعمر
افرادی که بعد از ۳۰ سالگی برای اولین بار خود را بیمه درمانی میکنند، حق بیمه اندکی بالاتر باید پرداخت کنند. بنابراین، افرادی که از سنین پایینتر بیمه خصوصی اخذ میکنند، حق بیمه کمتری پرداخت میکنند.
'تفاوت هزینه' چیست؟
هنگام مراجعه به داکتر یا شفاخانه در آسترالیا، با اصطلاحاتی چون 'تفاوت هزینه' (gap fees) یا 'هزینههای شخصی' (out-of-pocket cost) بر میخورید. این همان تفاوت بین هزینه درمان و مقدار پولی است که از میدیکیر یا بیمه خود دریافت میکنید.
هنگامی که توسط یک طبیب عمومی، متخصص یا شفاخانه مداوا میشوید، میدیکیر یا شرکت بیمه شما بیشتر هزینه درمان را پوشش میدهد.
طبیب عمومی کریس موی توضیح میدهد: «طبیب یا داکتر میتواند مبلغی بالاتر از آن را از شما بگیرد و این همان چیزی است که 'تفاوت هزینه' نامیده میشود.»
«دلیل اخذ هزینه بالاتر از آنچه میدیکیر میدهد این است که پوشش میدیکیر در طول زمان همگام با تورم افزایش نیافته است.»
طبق قانون، شرکت بیمه نمیتواند بازدید از طبیب عمومی یا تصویربرداری و آزمایشهای خارج از شفاخانه را پوشش دهد. Credit: PixelCatchers/Getty Images
کدام بیمه درمانی خصوصی مناسب شماست؟
در انتخاب بیمه درمانی باید بین آنچه که شامل بسته بیمه است و آنچه شما نیاز دارید، توازن برقرار کنید. این بدان معناست که تا میتوانید اطلاعات بیشتری در مورد نحوه کارکرد سیستم کسب کنید.
حق بیمه (هزینه بیمه) به این بستگی دارید که چه پوششی را انتخاب میکنید و آیا میخواهید به عنوان یک فرد بیمه شوید یا همه خانواده را بیمه کنید.
تیم بنت میگوید که با گذشت زمان، نیازهای شما تغییر میکنند.
او توصیه میکند: «فقط همین که بیمهنامهای اخذ کردهاید، به این معنا نیست که نباید یک یا دو سال بعد آن را بازبینی کنید تا ببینید آیا هنوز بهترین نرخ را دریافت میکنید یا خیر.»
شما میتوانید برای یافتن بهترین گزینه مناسب خود از وبسایت دولتی 'privatehealth.gov.au' یا سایتهای مقایسهای مانند چویس (Choice)، فایندر (Finder) یا مقایسه مارکت (Compare the Market) استفاده کنید.