بدون ایثار و فداکاری ٢٦٠ هزار آتش‌نشان داوطلب، آسترالیا قادر نیست از یکی از بدترین فصل‌های آتش‌سوزی‌اش عبور کند. با این حال، آمار و ارقام نشان می‌دهند تنوع قومی و جنسی در نیروی داوطلب آتش‌نشانی آسترالیا گمرنگ است و شورای ملی خدمات آتش‌نشانی و اضطراری، از اعضای جوامع قومی می‌خواهند با پیوستن به بخش خدمات اضطراری و آتش‌نشانی، به بهبود خدمات‌رسانی به جمعیت چندفرهنگی آسترالیا کمک کنند.
نیروی آتش‌نشانی همواره بخش جدایی‌ناپذیری از بافت اجتماعی آسترالیا بوده است. بیشتر این آتش‌نشانان، داوطلبانی هستند که فداکارانه وقت و مهارت شان وقف مصئونیت جامعه می‌کنند.
با وجودی که به دنبال آتش‌سوزی‌های اخیر افراد زیادی داوطلب پیوستن به نیروی آتش‌نشانی شده، برای تعداد زیادی روشن نیست کجا و چگونه به نیروی داوطلب آتش‌نشانی بپیوندند.
از کجا شروع کنیم؟
بر اساس اظهارات وین وانتیسبول، یک فرمانده بازنشسته اداره خدمات آتش‌نشانی و اضطراری کوینزلند که در حال حاضر شاخه خدمات آتش‌نشانی روستایی در بریزبین را اداره می‌کند، داوطلبی با ایستگاه محلی آتش‌نشانی، یک روند ساده است. او می‌گوید: «این مهم است که داخل محل یا خیلی نزدیک به موقعیت ایستگاه زندگی کنیم. به ایستگاه مراجعه کنید و درخواست علاقه‌مندی تان را بدهید که می‌خواهید بپیوندید».
ایستگاه‌های آتش‌نشانی سپس برای ارزیابی شایستگی فرد داوطلب، سابقه جرمی او را بررسی می‌کنند و وقتی عضویت تأیید شد، فرد داوطلب قبل از آن‌که بتواند در حوادث حضور یابد، ماه‌ها تحت آموزش قرار می‌گیرد.
آتش‌نشانان روستایی در حال آمادگی برای رویارویی با آتش‌سوزی در اسپایسر گپ، جنوب‌غرب بریزبین، چهارشنبه، ۱٣ نوامبر ٢٠۱٩. Source: AAP
جدیت در تصمیم‌گیری
فرمانده والتیسبول می‌گوید: «این یک وظیفۀ دشوار است. وظیفۀ سختی است و آتش می‌تواند خیلی ویرانگر باشد و شما شاید صحنه‌هایی را ببینید که عادی نیستند».
والتیسبول مردم را تشویق می‌کند پیش از پیوستن به آتش‌نشانی، روی تصمیم شان خوب فکر کنند. او اعتراف می‌کند که تمام افراد تازه استخدام شده زمان زیادی را تاب نمی‌آورند.
آقای والتیسبول می‌گوید: «این یک چیز یک‌بارگی نیست که مردم بیایند و آموزش خود را ببینند و اندکی وسایل را بگیرند و ما دیگر هرگز آن‌ها را نبینیم، پس اندکی اراده در آن به کار است».
نیاز به تنوع تخصصی و فرهنگی
استوارت اِلیس، افسر اجرایی ، شورای ملی خدمات آتش‌نشانی و اضطراری، که از ٣۱ سازمان نمایندگی می‌کند، می‌گوید ایستگاه‌های آتش‌نشانی برای اداره عملیات روزانه شان به داوطلبانی با مهارت‌های کاری متفاوت نیاز دارند.
او می‌گوید: «هر ایستگاه آتش‌نشانی به طیفی از ظرفیت‌های حمایتی، اداری، گردانندگان مخابره/رادیو و هماهنگ کننده نیاز دارند، پس تنها به افرادی که آماده آتش‌نشانی عملیاتی باشند، نیاز نیست».
بربنیاد آمار ، ٤٩ درصد آسترالیایی‌ها یا خودشان متولد خارج می‌باشند یا حداقل یکی از والدین شان متولد خارج هستند. همچنان بیش از یک‌پنجم جمعیت کشور به زبانی غیر از زبان انگلیسی در خانه صحبت می‌کنند.
بر اساس یک ، جهت بازتاب جامعه چندفرهنگی آسترالیا، تنوع قوی-فرهنگی و حضور زنان باید در نیروی آتش‌نشانی افزایش یابد.
دیف راین (نفر دوم دست راست) در حال صحبت با آتش‌نشانان. Source: AAP
زنان با وجودی که از نیمی از جمعیت کشور نمایندگی می‌کنند، تنها یک‌پنجم نیروی آتش‌نشانی داوطلب و رسمی را تشکیل می‌دهند.
آقای الیس اعضای جوامع فرهنگی-زبانی متفاوت را تشویق به پیوستن به نیروی آتش‌نشانی می‌کند. و می‌گوید تنوع قومی-فرهنگی به ترویج یک فرهنگ صالح در ایستگاه‌های آتش‌نشانی کمک می‌کند.
او می‌گوید: «چندین مطالعه صورت گرفته که نشان می‌دهند جایی که ما از حضور خوب زن و مرد برخورداریم، ایستگاه آتش‌نشانی داوطلب و فرهنگ ایستگاه‌های آتش‌نشانی داوطلب صالح‌تر است، روند تصمیم‌گیری متوازن‌تر و متناسب‌تر است، و بدین ترتیب، داشتن ترکیب خوبی از مرد، زن و افراد با تنوع فرهنگی، واقعاً به ایستگاه‌های آتش‌نشانی داوطلب کمک می‌کند».
فرمانده والتیسبول نیز موافق است که داشتن آتش‌نشانان چندین‌زبانه در کار کردن در جوامعی با حضور پررنگ مهاجران یک برتری است. «در خیلی از مناطق میوه‌چینی، مردم زیاد آسیایی هستند که به آن مناطق مهاجرت می‌کنند. بعضی اوقات ما نیاز داریم با آن‌ها وارد صحبت شویم و پیام‌های ایمنی خود را ارائه کنیم، به ویژه در فصل آتش‌سوزی، تا آن‌ها بتوانند تهدیدها و خطرات مرتبط با کار کردن در آن جاهای پر شاخ‌وبرگ را درک کنند».
کمک به جامعه
ویرجینی ایست‌وود، کارمند فایفو (FIFO)، متولد فرانسه است و یازده سال می‌شود در آسترالیا زندگی می‌کند. خانم ایست‌وود پس از آن‌که شوهرش داوطلب آتش‌نشانی شد، خودش نیز تصمیم به داوطلبی با ایستگاه آتش‌نشانی روستایی در یکی از مناطق حاشیه‌ای کوینزلند گرفت.
او می‌گوید: «با خودم گفتم، ’چرا من نیز همان کار را نکنم؟‘»
«می‌توانم به جامعه‌ام کمک کنم و بخشی از آن باشم و با افراد بیشتری آشنا شوم».
ایست‌وود اقرار می‌کند که کار به عنوان یک آتش‌نشان داوطلب، در کنار داشتن دو فرزند و شاغل بودن، کار پردردسری است، شکرگزار است که در این کار حمایت خانواده و جامعه را با خود دارد. «من در یک منطقه روستایی زندگی می‌کنم، جایی که به پرستار کودک دسترسی نداریم، پس همواره از دوستانم می‌پرسم آیا می‌توانم کودکان را پیش آن‌ها رها کنم یا خیر، و اگر من نتوانم بروم، شوهرم خواهد رفت».
آتش‌نشانان داوطلب در رژه روز ملی آسترالیا، ملبورن، ٢٠٢٠. Source: Aaron Wan/SBS
داوطلبی یک کار باارزش است
ویرجینی ایست‌وود سه سال پیش بریزبین را ترک کرد تا در مناطق روستایی کوینزلند زندگی کند و بیش از یک سال می‌شود با ایستگاه آتش‌نشانی محل خود رضاکاری کرده است.
او کار در نیروی آتش‌نشانی و سروکار داشتن با افراد متفاوت را «باارزش» و «هیجان‌انگیز» می‌داند.
با وجودی که می‌پذیرد بعضی از روزها خیلی مصروف و خسته‌کننده هستند، اما می‌گوید «... وقتی به خواب می‌روم، با خود می‌گویم ’احساس می‌کنم کار درستی انجام دادم و احساس می‌کنم چیز خوبی را برای آسترالیا و مردم این‌جا انجام دادم‘».
پس از آتش‌سوزی‌های ویرانگر اخیر، سازمان‌های آتش‌نشانی و اضطراری شهری درخواست‌های خیلی زیادی را از کسانی که علاقه‌مند پیوستن به نیروی آتش‌نشانی هستند دریافت کرده‌اند.
در عین حال، ایستگاه‌های آتش‌نشانی مناطق حاشیه‌ای به دلیل جمعیت کمتر، درخواست‌های کمتری دریافت می‌کنند، اما آقای الیس به افرادی که می‌خواهند وقت و توانایی را شان در خدمت جامعه بگذارند، تشویق می‌کند با مراجعه به آتش‌نشانی محل، گام نخست‌شان را بردارند.
«من می‌خواهم مردمی را که تصمیم دارند داوطلب آتش‌نشانی شوند، تشویق کنم با ایستگاه آتش‌نشانی محل خود تماس بگیرند و آن‌ها قادر خواهند بود تا بگویند آیا ظرفیت داوطلبان شان پر است یا خیر، زیرا در تعداد تجهیزات و لباس‌های محافظت شخصی و این‌که یک آتش‌نشانی چقدر را می‌تواند حفظ کند، محدودیت وجود دارد».
یادداشت: نسخه رادیویی این گزارش را در بالای همین صفحه بخوانید.
