This article is more than 1 year old
چگونه یک مادر و پسر آسترالیایی دهها کودک افغان را نجات دادند؟
یک مادر و پسر ساکن در سیدنی توانستند با تلاش خستگیناپذیر و به کمک وکلا، اعضای جامعه و دو حکومت دهها کودک آسیبپذیر و پرورشگاهی را از افغانستان به آسترالیا بیاورند.
نشر شده در 5/04/2023 ساعت 12:19pm
توسط Rashida Yosufzai, Sam Anwari
منبع: SBS
نوید سینا و محبوبه راوی در خانه خود در حومه سیدنی مشتاقانه منتظر خبر خوشی از کودکان، بیوهزنان و کارکنان موسسه خیریه خود نشستهاند.
گروهی از کودکان یتیم، بیوهزنان و کارکنان موسسه آنها سوار بر یک اتوبوس در حال فرار از افغانستان و عبور از مرز زمینی پاکستان هستند.
خانم راوی و پسرش نوید هزاران کیلومتر دورتر در آسترالیا روی مبل نشستهاند و از طریق به توصیف وضعیت این گروه گوش میدهند.
صدایی از آنسوی خط تلفون میگوید: «طالبان اینجا در حال جنگیدن هستند؛ وضعیت خوب نیست.»
نوید سینا در میان عدهای از کودکان در پرورشگاه موسسه نوید محبوبه در افغانستان Credit: Supplied
کودکان و بیوهزنان از مسیری راهی پاکستان هستند که بعد از سقوط افغانستان به دست طالبان در آگوست ۲۰۲۱، راه اصلی خروج پناهندگانی بوده که به امید آمدن به آسترالیا آواره ملکی غریب شدهاند.
تصویری از یک مرزبان پاکستانی در سمت راست و جنگجویان طالبان در سمت چپ که در ماه آگوست ۲۰۲۱ در گذرگاه مرزی بین پاکستان و افغانستان نگهبانی میدهند. Source: AP / Muhammad Sajjad/AP
«ما از ترس جان آنها وحشت کرده بودیم، از اینکه نتوانند از مرز عبور کنند وحشتزده بودیم، از زندانی شدن آنها به وحشت افتاده بودیم.»
این مادر و پسر قبلاً در ماه دسامبر ۲۰۲۱ گروه کوچکی از کودکان را از پرورشگاههای خود در افغانستان از همین مسیر بیرون کشیده بودند.
اما اینبار فرق داشت؛ آنها حدود ۱۰۰ نفر از کودکان آسیبپذیر و یتیم، بیوهزنان و کارمندان موسسه خود را نجات میدادند.
آقای سینا میگوید: «خطر از همان آغاز تا پایان مثل سایه در کنار آنها بود.»
چگونه یک شانس 'یک در میلیون' محقق شد
ماهها بود که آقای سینا برای کمک به نجات نزدیک به ۱۰۰ تن از کودکان و بیوهزنان آسیبپذیری که در پرورشگاههای موسسه خیریه 'نوید محبوبه' (Mahboba’s Promise) در افغانستان نگهداری میشدند، درِ مقامات آسترالیایی را میزد، اما همه درها بسته بودند.
او در جلسات استماع سنا که در مورد عملیات تخلیه از افغانستان دایر میشد حضور یافته بود و با مقامات ارشد دولتی تماس برقرار کرده بود، اما هیچ راهی برای نجات این افراد یافت نمیشد.
اما وقتی جسورانه تصمیم گرفت به تنهایی به افغانستان سفر کند، سرانجام گره کار گشوده شد.
مارچ ۲۰۲۲: نوید سینا در افغانستان. آقای سینا میگوید چارهای جز سفر به کشور برای ارزیابی امنیت کودکان تحت سرپرستی موسسه خیریه نوید محبوبه نداشت. Credit: Supplied
او میگوید: «بار آخری که آنجا بودم، چیزی جز خنده کودکان نمیتوانستی بشنوی. اکنون همهجا ساکت بود.»
«[قبلاً] فضا پرِ امید بود، پرِ روحیه مثبت بود. اکنون موضوع فقط بقا بود.»
آقای سینا در زمانی به افغانستان رفته بود که سازمان ملل هشدار داده بود بیش از یک میلیون کودک در افغانستان به دلیل گرسنگی در خطر مرگ قرار دارند.
کودکان در اتوبوسی که آنها را به مرز پاکستان رساند. Credit: Supplied
آقای سینا میگوید: «در بدو ورود بود که متوجه شدم این کار غیرممکن است.»
«تنها راهی که میتوانیم امنیت این کودکان، مراقبان و کارکنان را تضمین کنیم، تخلیه است؛ چنانکه هزاران نفر دیگری که به سازمانهای غربی مرتبط بودند و ما شاهد روی دادن اتفاقات وحشتناکی برای آنها بودیم، راهی جز این نداشتند.»
سارا دیل، وکیل مدافع ارشد در سازمان مستقر در سیدنی 'خدمات مشاوره و رسیدگی به پروندههای پناهندگان' (Refugee Advice & Casework Service)، که در طول این روند به نوید محبوبه مشاوره حقوقی ارائه میکرد، میگوید شانس موفقیت آنها در تخلیه این کودکان و بیوهزنان خیلی اندک بود.
او میگوید: «این یک شانس یک در میلیون بود که با توجه به بزرگی گروه، تخلیه این تعداد افراد از افغانستان یک معجزه به شمار میرفت.»
آقای سینا که برای اطمینان از امنیت کودکان و کارکنان موسسه خود به افغانستان رفته بود، گزارش داد که وضعیت اسفبار است و تیم موسسه در آسترالیا از الکس هاوک، وزیر مهاجرت وقت، درخواست کمک کرد.
آقای هاوک ویزه اضطراری سهماهه برای آنها صادر کرد.
آقای سینا میگوید: «مدام به من گفته میشد که گرفتن یک ویزه معجزه است.»
«یک هفته بعد، ... آن کشور را با دریافت وعده [بیش از ۸۰] ویزه ترک کردم.»
اما گرفتن ویزه فقط یک روی سکه بود. روی دیگر سکه، انتقال دهها زن و کودک بیسرپرست از راه زمینی به پاکستان بود.
اکثر آنها پاسپورت نداشتند. طالبان اکنون در قدرت بودند و مسئولیت اداره پاسپورت هم در دست آنها بود. در حالی که میشد برای تعدادی از بزرگسالان شامل گروه که اسناد معتبر داشتند از طریق سفارتخانههای افغانستان در خارج از کشور پاسپورت گرفت، اخذ پاسپورت برای اکثر آنها غیرممکن بود.
اما آنها بعد از دو ماه تلاش خستگیناپذیر توانستند از سفارتخانههای مختلف در سراسر جهان پاسپورت بگیرند.
مشکل بعدی، اخذ ویزه پاکستان بود که آقای سینا میگوید «معجزهای» رخ داد و دولت پاکستان در ماه آگوست ۲۰۲۲ به اعضای گروه اجازه ورود بدون ویزه داد.
وقتی گروه در نهایت راه سفر در پیش گرفتند، بنبست دیگری بر سر راه آنها سبز شد.
نگهبانان مرزی طالبان نه تنها برای عبور از مردم رشوت میخواستند، بلکه سوال میکردند که این کودکان را کجا میبرید.
آقای سینا میگوید: «ما پاسخی نداشتیم که بتواند امنیت همه را تضمین کند.»
«بنابراین، باز هم میگویم که هر نقطه این کار یک معجزه بود.»
معجزه آخر به شکل یکی از کودکان پرورشگاهی ظاهر شد که اکنون بالغ شده بود. او توانست موفقانه با مرزبانان طالبان چانه بزند و اجازه عبور گروه را بگیرد.
نوید سینا به همراه تعدادی از کودکان نجاتیافته در خانهاش در سیدنی Credit: ABC
«افراد متعددی از دو طرف مرز با ما تماس میگرفتند و میگفتند که زمانی برای عبور مناسب است، چه زمانی نباید عبور کرد، اکنون برای آمدن امن است یا حالا برای آمدن امن نیست.»
«وزنه بسیار سنگینی وجود داشت که همه ما به صورت انفرادی هنگام صحبت با افرادی که از مرز عبور میکردند، احساس میکردیم. و باید بگویم، هر فردی که از مرز عبور میکرد، احساس آرامش بینظیری داشتیم.»
شبکه ایبیسی تمام این سفر پرخطر را در یکی از قسمتهای برنامه داستان آسترالیا مستند کرده است که دوشنبهشب پخش شد.
'زندگی آنها روی دوشم بود'
اکثر اعضای گروه در نهایت در اواخر سال ۲۰۲۲ وارد آسترالیا شدند.
آقای سینا میگوید که کودکان در وضعیت خوبی هستند و در خانه جدیدشان بهخوبی از آنها مراقبت میشود.
او میگوید: «آنها در امان هستند. مهمترین چیز این است که آنها ایمن هستند.»
اما میگوید که تحمل این مسئولیت در طول ۱۸ ماه بر شانههایش سنگینی میکرد: «احساس میکردم زندگی آنها روی دوش من است. من هر روز این احساس را داشتم که طاقتفرسا بود.»
نوید سینا در حال دیدار با زنان و کودکان آسیبپذیر در افغانستان Credit: Mahboba's Promise
او میگوید: «تنها زمانی که آن سختیها را به خاطر میآورم، وقتی است که به دیدن این کودکان میآیم. و با خود میگویم، 'شش ماه پیش شما را در کوهستان دیدم. اینجا چه میکنید؟ چگونه این اتفاق افتاد؟»
آقای سینا خودش را مدیون حکومت آسترالیا- هم ائتلاف و هم کارگر- و کمکهای آنها در طول راه میداند.
محبوبه راوی به همراه تعدادی از کودکان نجاتیافته در سیدنی Credit: ABC
«و این حکومت آلبانیزی بود برای ما معافیت از ویزه پاکستان را دریافت کرد.»
«این من، مادرم و سارا بودیم که این مأموریت را جهت دادیم، اما افراد زیادی بودند که در لحظات حساس وارد شدند.»
«حسن نیت باورنکردنی دریافت کردیم. مردم افغانستان را فراموش نکردهاند.»
به اشتراك بگذاريد
